aanwezig of niet verschenen is, of hij vertegenwoordigd wordt
door een der andere opgeroepenen, dan wel of hij een gemachtigde
heeft gezonden; in het laatste geval wordt de naam van den ge
machtigde ingevuld en het bericht van machtiging (boven reeds
vermeld) gevoegd bij het proces-verbaal.
Verder staat op het proces-verbaal hetzelfde relaas als voorkomt
op de oproepingen, n.l. eene verklaring der te gebruiken teekens
en afkortingen. Zoodra nu de opgeroepenen hun grenzen hebben
aangewezen, hetzij er voldoende grensteekenen als heggen, muren,
slooten, grenssteenen, enz. aanwezig zijn, hetzij deze nieuw worden
geplaatst, doet de landmeter op de kaart van het proces-verbaal
aanteekening van de aangewezen grens; wordt dus door twee
aangrenzende eigenaren de stam eener heg als eigendomsgrens
aangegeven, dan plaatst de landmeter op zijn proces-verbaal het
teeken 'ivan die teekens hebben de opgeroepenen reeds
kennis genomen op de oproepingen; zoodra op die wijze al de
grenzen van een eigendom zijn vastgesteld, wordt de belang
hebbende in de gelegenheid gesteld, op de kaart van het proces
verbaal zijn aanwijzing na te gaan en te controleeren, waarna
hem de gelegenheid wordt gegeven met zijn onderteekening de
aanwijzing te bekrachtigen. Hierin nu ligt mede een groote stap
vooruit in eene goede richting; tot dusver werd bij vernieuwing
van het kadaster ook wel gedelimiteerd, en de landmeter hield
aanteekening van de hem verstrekte aanwijzing, maar uit geen
enkel officieel stuk bleek daarvan en later kon dus nimmer worden
geconstateerd: op dien datum hebt gij dat als eigendomsgrens
aangewezen.
Van die gelegenheid om te onderteekenen, werd steeds gebruik
gemaakt; bij de geheele hermeting «Dieren» is het niet één maal
voorgekomen, dat geweigerd werd een gedane aanwijzing door
onderteekening te bekrachtigen. Men kan ook te dezen opzichte
alweer spreken van een uitnemend welslagen.
En juist de onderteekening van de processen-verbaal heeft er
m. i. zeer veel toe bijgedragen, om oplossing van geschillen in
de hand te werken. Een enkel voorbeeld:
Twee buurlui waren het niet met elkaar eens en zooals dat
meer gaat, sprak men ieder van hen afzonderlijk, dan was steeds
de afwezige de lastpak, met wien geen land te bezeilen viel en
dan heette het: en al kon meneer het nu in orde maken, dan
116
