55
worden vele gesplitste perceelen in grootte geredresseerd, en geen
enkel in zijn geheel overgaand nummer.
Het sluitend maken der verwijzingen van de 448 en 3213 oude
naar de 49 en 218 nieuwe perceelen, was ook nu nog een tijd-
roovend werk, dat m. i. geen beteekenis heeft, evenredig met de
daaraan bestede moeite. Bij eene volgende gelegenheid zal 't vol
doende zijn, de verwijzing te verrichten tot aan de berekening
der perceelsgedeelten.
Indien eene wet op de ruilverkaveling tot stand komt, kan dit
alles veel eenvoudiger worden; de nieuwe perceelen, aan iemand
toebedeeld, worden verwezen uit de oude van denzelfden eigenaar.
Het hoofdvoordeel van deze handelwijze is, dat aldus, op hoogst
eenvoudige en goedkoope wijze, zonder royeering en inschrijving,
de hypotheken overgaan, als 't ware met de perceelen mee ver
huizen.
De redenen, die verschil kunnen opleveren tusschen bezitters
ter goeder trouw en «kadastrale» eigenaren, gelden op Ameland
in sterke mate; verzwegen eigendomsovergangen, onjuiste om
schrijving in de akten, het op den duur geen verschil meer maken
tusschen huur en eigendom enz., komen hier veelvuldig voor.
Die verschillen waren oorzaak, dat in 1903 door den landmeter
E. Dijkstra, de tenaamstelling van o. a. alle perceelen in de
Ballumer mieden hierzien werd.1) Van ongeveer 20% der
perceelen moest de tenaamstelling gewijzigd worden. Bij deze
herziening konden natuurlijk de hypotheken, rustend op de vóór
de herziening op een leggerartikel voorkomende perceelen, niet
overgebracht worden op de toen daarop gebrachte, zoodat volgens
de registers hypotheken rusten op perceelen, die in werkelijkheid
niet of anders bezwaard zijn. Wanneer men bovendien weet,
dat eenige hypotheken wel afgelost, echter niet geroyeerd zijn,
dan zal men inzien dat bij de Ballumer mieden nogal een en
ander beter kon zijn. Gelukkig is 't aantal, noch 't bedrag der
hypothecaire schulden hoog.
Spoedig na de inbezitneming van den nieuw verdeelden grond
werd een stuk daarvan verkocht, waarbij zich 't eigenaardige
feit voordeed, dat de oude, in de akte genoemde perceelen, niet
meer in 't bezit van den verkooper waren en dat de koopers in
Zie Tijdschrift voor K. en L. Jaarg. 1910, blz. 167.
