3° van het kadaster geregeld voor, dat grenzen, die bij het kadaster bekend zijn, opnieuw worden opgemeten. Bij die opmeting blijkt dan niet zelden, dat de nieuw opgemeten grens zich anders ver toont dan de oude. Dat kan soms worden afgeleid uit de ver gelijking met vroegere meetcijfers, soms moet men het conclu- deeren uit de kaarteering op het plan. In den tijd, toen de in-consortenstelling een soort sport was, bracht men de nieuw opgemeten grens in kaart, vereenigde de door die grens afge sneden stukken met de aangrenzende perceelen en boekte die zooals onder B is geschetst: inconsorten. In lateren tijd informeerde men eens degelijk of de aangrenzende eigenaren het over de nieuw opgemeten grens eens waren, doch bleek de eenstemmig heid en tevens de afwijking met de vroegere opmetingen, dan achtte men de in-consortenstelling onvermijdelijk. Oogenschijn- lijk is het geval gelijk aan het geval B. De bezitstoestand wordt opgemeten en de eigenaren opge somd volgens de registers met den bezitter in het hoofd. Toch is de zaak geheel anders. Toen de gerechtigden de grens ver anderden wij nemen voorloopig aan dat de grens werkelijk veranderd is was hun opzet een grensregeling te treffen; aan overgang van grond dachten zij niet. Wat de rechts gevolgen van zoo'n grensregeling zijn, die uit den aard der zaak door de bezitters wordt getroffen,' kan worden getwist, thans reeds nemen velen aan, dat de handeling is een daad van beheer, waarbij de bezitters volledig bevoegd zijn. De Staats-Commissie Registratie verleent aan deze opvatting haar steun. Van een overdracht is in zulk eeri geval geen sprake. Zonder de wettelijke grensregeling, zooals het ontwerp-wet op de grensregeling ons die moet brengen, bestaan er geen vaste grenzen. Zij schommelen in den loop van den tijd om een soort evenwichtstoestand heen, elke phase, die men opneemt, geeft een ander beeld, zonder dat men kan zeggen, dat het eene beeld beter is dan het andere Dat was in den tijd, toen die consorten-boekingen aan de orde waren, niet onbekend, maar men nam toen aan, dat er naast bezits- of eigendomsgrenzen nog waren kadastrale grenzen met een eigen bestaan, die bepaalden den omvang van de perceelen, die werden overgedragen of verhypothekeerd m. a. w. er werd naar een soort rechtsgeldigheid gestreefd buiten de wet en de jurisprudentie om. Thans heeft men dat idee terecht laten varen;

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1919 | | pagina 30