i68
Enkele aanvullingen niet van principieelen aard van de
ontworpen wet zijn gewenscht, om de rechtszekerheid omtrent de
grenzen zoo groot mogelijk te doen zijn.
Alvorens van dit juridisch gedeelte af te stappen stelt spr. de
vraag, waarom is het niet mogelijk gemaakt dat, afgezien van
hermeting, ook een dergelijke regeling tot vastlegging der grens
bestaanbaar is voor alle nieuwe grenzen, zooals die thans opge
meten worden tengevolge van akten, waarbij gedeelten van per-
ceelen worden overgedragen; waarom is er niet een wettelijke
grondslag gelegd in zoo'n zelfden vorm: overeenkomst van grens
regeling, proces-verbaal, nederlegging, omtrent alle nieuwe grenzen?
(die dan op het terrein wel van blij venden aard moeten zijn). Is
het omdat zij technisch niet voldoende vastgemeten zouden kunnen
worden zonder hermeting? Indien slechts genoeg vaste punten
geplaatst kunnen worden, zullen de meeste landmeters de moge
lijkheid hiervan wel willen verdedigen. Indien die regeling voor
geschreven was en op kosten van het Rijk kon plaats hebben,
ware geleidelijk een rechtsgeldig kadaster samen te stellen, buiten
de hermetingen om, voor alle nieuwe grenzen, die na een be
paalden datum ontstaan en aldus zou ook het werk van den
gewone-dienst-landmeter in eens op een hooger peil komen.
Melding makend van art. 6 van het ontwerp, handelend over
het verband tusschen het prov.-verb. en het veldwerk, gaat spr.,
na de juridische vastlegging der grenzen, nader bezien en
weer zooveel mogelijk critisch bezien de vastmeting en heeft
dus vooreerst weer alleen op 't oog de eigendomsgrenzen.
De grenzen zijn opgemeten direct aan de polygonen of aan
meetlijnen, die onmiddellijk in polygonen uitkomen, zoo dat elk
hoekpunt van het perceel, elk «grenspunt», in coördinaten te
berekenen is. Die coördinaten zijn niet berekend, maar kunnen
berekend worden. De grenspunten staan niet in onmiddellijk
verband met elkaar door meting, maar slechts indirect, vastzittend
alle in het polygonensysteem. Met 't oog op de bijhouding is
dit de beste manier van meten, die men kan kiezen, de eenige
manier die nauwkeurigheid waarborgt; want vastmeting aan
grenzen onderling geeft geen waarborg, vooral niet op den duur,
voor juiste bijhouding; de grenzen zijn daarvoor op het terrein
