Dit schoone voornemen zou evenwel niet verwezenlijkt worden;
het was vooral de groote Laplace, die er zich tegen verzette,
omdat naar zijne meening de gewenschte «maateenheid» niet
afhankelijk zou mogen zijn van de twee heterogene elementen:
tijd en zwaartekracht. Reeds in hare samenkomst van 1791,
III, 16 bepaalde nu de Nationale Vergadering, dat voortaan het
io-millioenste gedeelte van een meridiaan-quadrant de lengte
eenheid of «Meter» zou vormen, overeenkomstig het voorstel
eener te dezer zake benoemde Commissie bestaande uit Borda,
Lagrange, Laplace, Monge en Condorcet.
Wel werd nog door Brisson voorgesteld de lengte van den
secondeslinger als halve «toise» in te voeren, doch te vergeefs.
Nu is de aarde geen volkomen omwentelingslichaam, de ver
schillende meridianen hebben derhalve niet dezelfde lengte, in
wendige en uitwendige krachten wijzigen voortdurend haren
vorm, terwijl de bepaling der lengte van de aldus door de Natio
nale Vergadering gedecreteerde «maateenheid» uiterst tijd-
roovend is. Waarschijnlijk liet de scherpzinnige Laplace zich
echter leiden door den wensch om door nieuwe graadmetingen
tot beter inzicht te geraken omtrent vorm en grootte der aarde.
Een eigenlijke «natuurmaat» is ook de «Meter» derhalve niet.
Door Ba bin et werd daarom in de vorige eeuw het denkbeeld
geopperd om de golflengte van eenen bepaalden lichtstraal als
«eenheid» voor lengtematen in te voeren.
Door Benoist, directeur van het «Bureau international des
Poids et Mesures» te Breteuil werd nu de verhouding bepaald
tusschen de lengte van den meter «prototype» bij o° C en de
golflengte van den rooden lichtstraal van Cadmium in droge
lucht van 150 bij den stand van den barometer van 760 m.M.,
volgens de interferentie-methode.1)
De lengte van den meter werd uitgedrukt in het aantal golf
lengten (ar) van dezen straal en omgekeerd de golflengte van
dit licht in microns of millioenste gedeelten van den meter.
De zeven groepen van het onderzoek gaven de volgende
resultaten
129
Procès-verbaux des Séances du Comité international des Poids et Mesures, ses
sion de 1907, tóme IV, pag. 47, etc.
