van de Staatscommissie in zake Registratie enz. van 1906 waar
zij zegt op blz. 32 van haar verslag, 2e ged., «dat de k. a. slechts
een nadere aanduiding van het object der rechtshandeling is, niet
een bindende verwijzing naar de grenzen, welke daarvoor bij het
kadaster worden aangenomen», en dat volgt ook uit de bewoor
dingen van de wet en van de wijzigingen daarin door de com
missie ontworpen. In art. 1219 B. W. en 67 ia, ]2o/> v. h. Ontwerp
B. W. wordt gezegd, dat de ligging van de onroerende zaak in de
akte moet worden aangeduid door vermelding van hare kadastrale
indeeling en in art. 37 Wet op het Notarisambt en ontwerp wet
staat, dat de gebouwde en ongebouwde eigendommen in alle
akten zullen worden aangeduid door opgave van gemeente, sectie
en nommer, waaronder elk perceel kadastraal bekend is. De k. a.
is alzoo niets meer dan een aanduiding van de Uggmg van het
verhandelde goed, hare beteekenis zal ook na de invoering van
de ontworpen wetswijzigingen niet veranderen en moeten blijven
uitgelegd zooals de Staatscommissie dat in boven aangehaalde
bewoordingen deed.
Wanneer daarom een der Praeadviseurs beweert op de ver
gadering der Notarieele vereeniging van Sept. 1900, dat door de
samenstellers der k. a. maar klakkeloos wordt aangenomen, dat
eenige afscheiding op het terrein tevens is de grens tusschen
twee kadastrale perceelen, dan wordt daarmede getracht de schuld
te brengen waar ze niet ligt. Wanneer een notaris door ver
gelijking op het oog van kaart en terrein meent te kunnen zien,
dat een op het terrein aanwezige grens dezelfde is als die welke
op de kaart staat en hij richt daarnaar zijn k. a. in, dan doet hij
wat van hem in de wet wordt gevorderd en voor kleine fouten
in die k. a. is niet hij in gebreke maar het kadaster. Die instel
ling zelve is hetwelke dan maar klakkeloos aanneemt, dat de
grens op de kaart dezelfde is als de nieuwe eigendomsgrens op
het terrein.
Het kadaster werkt ook ganschelijk niet rationeel: wanneer de
akte zegt, dat van een kadastraal nommer een gedeelte is ver
kocht en al staan ook alle noodige maten in de akte of al is er
een gewaarmerkte kaart op groote schaal bij, waarvan de maten
kunnen worden uitgepast waarmede de nieuwe eigendomsgrens
in de kadastrale kaart zou kunnen worden gekaarteerd, dan gaat
io8
