Hei projectie-sysieem van Dr. Gasser.
172
P. S. Laplace. Traité de Mécanique celeste. 1799-1802.
O. Hecker. Beobachtungen an Horizontalpendeln. 1907.
Prof. Dr. W. Schweydar. Theorie der Deformation der Erde durch
Flutkrafte. 1916.
Prof. Dr. W. Schweydar. Die Polbewegung in beziehung zur Zahigkeit
und zu einer hypoth. Magmaschicht der Erde. 1919.
E. Przyby llok. Ueber die sogenannte Polflutin der Ost- und Nordsee. 1919-
Enz. enz.
T. POLÊE.
FOTO-TOPOGRAFIE.
Sinds mijne uiteenzetting van het a, bc der fotogrammetrie
voor kadastreering van horizontaal terrein, in afl. 3 van dit tijd
schrift, kwam ik in de gelegenheid kennis te maken met een
nieuw systeem van projecteeren der luchtfoto's, die voor heuvel
achtig- en voor bergterrein een groote vereenvoudiging brengt,
doch ook voor horizontaal terrein belangrijke voordeelen belooft.
Het systeem van Dr. Gasser bestaat hierin dat van twee
luchtfotos van hetzelfde terrein de projecties tegelijk op het scherm
worden gevormd in één lichtbeeld. De foto's moeten op ongeveer
gelijke hoogte, met tenaastenbij verticale camera-as, genomen zijn.
Indien de assen der projectie-apparaten en het scherm staan
onder dezelfde hoeken, en de afstanden, op verkleinde schaal,
dezelfde zijn als die der camera-assen ten opzichte van een
horizontalen bodem, bij twee opvolgende belichtingen der plaat,
dan is het duidelijk dat de twee projecties volkomen zullen
samenvallen.
Omgekeerd, indien men de twee projecties vereenigt tot één
beeld, waarin alle afwijkingen, door middel van verschuiving en
draaiing van apparaten en scherm, zijn opgeheven, dan zullen
deze zijn gebracht in een stand gelijkvormig aan die der camera
tijdens de twee opnemingen.
Men stelle zich nu voor dat in het overigens horizontale terrein
een heuvel oprijst.
De lichtstralen uit de twee projectie-apparaten van een zelfde
punt van den heuvel zullen elkaar nu niet snijden op het scherm
daar één beeld vormen maar daarboven en ieder een
