De «Deutsche Karte» volgt eene andere werkmethode, dan hierboven voor theoretische verduidelijking aangegeven. Het is gemakkelijker de aaneensluiting der beide eerste foto's practisch uit te voeren, dan theoretisch te omschrijven. Die uitvoering komt hierop neer. Men brengt eerst de beide lichtbeelden tot overeenstemming, wat met buitengewone nauwkeurigheid kan geschieden, omdat men daartoe over tallooze overeenkomstige punten beschikt. Het doet er niets toe dat daarbij het vlak van de tafel het beeld niet snijdt volgens een horizontaal vlak. Men kantelt het beeld vervolgens zoodanig, dat het met een horizon taal snijvlak komt te staan op de tafel, voor dat vlak gesteld op zoodanige hoogte, dat de verlangde schaal wordt verkregen. Zijn de eerste twee fotos aldus georiënteerd ten opzichte van den horizon en van het assenstelsel der coördinaten, dan volgt die aanslui ting voor de volgende fotos van zelf door aansluiting aan de vorige. Een verrassend stereoscopisch effect wordt verkregen, indien voor het objectief van het eene apparaat een roode, voor het andere een groene glasplaat wordt geplaatst en men een bril met een groen en een rood glas opzet. Men ziet dan plotseling het verkleinde beeld van het landschap voor zich, zoo bedriege- lijk, dat men waant, niet met een lichtbeeld, doch met een plas tisch beeld te doen te hebben en neiging krijgt de bergtoppen met de handen te betasten. Met daartoe ingericht teekenge reedschap zou men ook uit dit beeld, zonder den stand der tafel te veranderen, een kaart kunnen construeeren. De vraag rijst nu welke toepassing het systeem Gasser zou kunnen vinden voor het vervaardigen van kaarten op groote schaal, zooals voor een nieuw kadaster, waarbij een graad van nauwkeurigheid wordt vereischt zoowel in de groote als in de kleine afmetingen, zoo groot dat verschillen met het bloote oog niet of tenauwernood waarneembaar zijn? Hierbij kan niet worden volstaan met enkele vaste punten voor de eerste foto, waaraan de volgende foto's worden aange sloten. Hoe nauwkeurig die aansluiting moge zijn bij overlapping van 3U der plaat en voor een terrein van niet al te groole uit gestrektheid, de onvermijdelijke kleine verschillen zullen zich op stapelen naarmate men zich verder van het punt van uitgang verwijdert en bij de aaneensluiting der reeksen van foto's zullen 179

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1923 | | pagina 179