Indien het niveau ooit voor hoekmeting mocht worden ge
bruikt, dan zal men de uiterste deelen hebben te vermijden, wat
trouwens bij veel niveau's het geval is. Toch is het een fout,
waarop de fabrikant opmerkzaam is gemaakt.
7. Afwerking.
Het instrument is geheel zwart gehouden en maakt een fraaien
soberen indruk. Zooals men uit fig. 1 ziet, is deels dof-zwarte
lak, deels z.g. ijsbloemenlak gebruikt, die beide bij een bepaalde
temperatuur op het volkomen vetvrije instrument zijn gebracht.
De microscopen zijn vernikkeld, terwijl de stalen correctie- en
bevestigingsschroeven geblauwd zijn. Klem- en fijnbewegings-
schroeven zijn blank gevernist, en de niveau-monturen zijn wit
gelakt.
De afwerking is over het algemeen zeer fraai te noemen en
geheel, zooals men dat van de Hildebrand-Werke gewoon is.
Inzonderheid de constructieve elementen, als polijsting van de
assen en de strepen van de randverdeeling vallen te roemen.
Dat men aan de asconstructie hooge eischen moet stellen blijkt,
als men bedenkt, dat het io' -ruiternieau de kleinste slingering
aangeeft. Slechts één opmerking viel te maken, n.l. in het ver
bindingsstuk tusschen stalen as en de armen der stelschroeven,
dus ook in het loopvlak van den rand waren gietgalletjes aan
wezig. Eenige nadeelige invloed is hiervan echter niet te duchten.
Het bleek mij toch, dat de verplaatsing van den rand zeer ge
lijkmatig kon geschieden zonder de minste nawerking. Met opzet
is de laatste beweging bij het verzetten van den rand steeds in
denzelfden zin genomen en bij de 3 reeksen onderzoekingen vindt
men voor v practisch niets. Van meeslepen van den rand is dus
geen sprake in tegenstelling met repetitie-theodolieten, waar ik
bij soortgelijk onderzoek meerdere malen bedragen van 5"= en
meer, voor vond.
Delft, April 1924. Ir. W. Schermerhorn.
116
