in
en hunne oppervlakten absoluut juiste inlichtingen vermag te geven.
(Het vorenstaande betreft alles de objecten van den eigendom).
In de tweede plaats moeten de registers, welke de subjecten
van den eigendom vermelden, zoodanig zijn ingericht en worden
bijgehouden, dat degene, die voor zijn rechtshandelingen t. a. v.
onroerend goed afgaat op hun inhoud, menschelijkerwijze ge
sproken, absoluut veilig is.
Als iemand koopt van den ingeschreven eigenaar moet de
mogelijkheid uitgesloten zijn, dat hij uitgewonnen wordt door
een derde, die oudere en betere rechten blijkt te hebben. Registers,
welke slechts de namen van grondbelastingplichtigen weergeven,
zijn onbruikbaar voor het bereiken van voldoende rechtszekerheid
t. av. den grondeigendom.
Het privaatrecht van bijna alle moderne staten eischt publicatie
van de vestiging en overdracht van zakelijke rechten op onroerend
goed in daartoe speciaal bestemde openbare registers.. Slechts
deze registers kunnen den gewenschten grondslag vormen, Het
ligt voor de hand, dat zij op verschillende wijzen kunnen worden
ingericht. De grondgedachte moet echter zijn, dat het gepubli
ceerde beschermd wordt door het burgerlijk recht, en tevens,
dat in elk gepubliceerd stuk de aanduiding der onroerende goederen
geschiedt door vermelding der perceelnummers van de bijbe-
hoorende kadastrale kaarten.
Beschouwen wij het privaatrecht der verschillende modern be
stuurde landen wat nader, dan blijkt bedoelde inrichting tot
tweeërlei systeem terug te brengen te zijn.
Het eerste systeem (Frankrijk, België, Nederland en Italië)
eischt voor eigendomsoverdracht van onroerend goed (de overige
zakelijke rechten als hypotheek, erfpacht enz. laten wij eenvouds-
halve buiten beschouwing) de publicatie van een desbetreffende
overeenkomst tusschen partijen. In dit systeem kan men niet
spreken van een grondboek. De publicatie is slechts één van
de vereischten voor de overdracht van het zakelijk recht en alleen
tegen verzuim van déze publicatie waakt de overheid. Het
publiek zelf dient aan de hand van het privaatrecht na te gaan,
of eene rechtsgeldige overeenkomst behoorde te zijrf gepubliceerd.
Het ligt voor de hand, dat in dit systeem de hulp van het
notariaat vrijwel onmisbaar is. Want afgezien van het feit, dat
de overheid de rechtsgeldigheid van datgene, wat gepubliceerd
