"5
Het uitzetten van waardegrenzen op het terrein blijft vooral bij
geleidelijken overgang van bodemgesteldheid een vrij ruwe in
terpolatie. In dat geval zullen dergelijke overwegingen en ook
meer of minder gunstige ligging t.o.v. het dorp of van hoofd
wegen steeds eenigen invloed doen gelden. Men blijve daarbij
echter binnen het kader der op de cultuurwaarde gebaseerde
klassenbeschrijving.
Een toevoeging b.v. aan de klassenbeschrijving in het proces
verbaal: «de schatters zijn gerechtigd gronden in een andere
klasse in te deelen, wanneer hun dit in verband met de ligging
ten opzichte der verkeerswegen wenschelijk voorkomt», verzwakt
de waarde dezer omschrijving zeer en kan haar vrijwel waarde
loos maken.
Maar, zal men vragen, indien de schatting uitsluitend naar
cultuurwaarde, zij het dan in ruimen zin, geschiedt, zullen dan
niet vele reclames het gevolg zijn?
Het antwoord kan gerust ontkennend luiden. Wanneer den
belanghebbende duidelijk wordt gemaakt naar welken maatstaf is
geschat en welke gezichtspunten later voor de toewijzing daar
naast zullen gelden is zulks niet te duchten. Mochten er recla
manten komen, dan hebben ze toch geen kans van slagen, aan
gezien de rechter niet de waarde van de schatting beoordeelt,
maar deze toetst aan de gegeven voorschriften, in de eerste plaats
aan het proces-verbaal van het aan de schatting voorafgaande
terreinonderzoek met de daarbij vastgestelde klassenbeschrijving.
Bovendien leert de praktijk, dat de belangstelling voor de
schattingsuitkomsten matig is, doch dat deze zich bijna geheel op
de toewijzing concentreert.
Wanneer ik in het volgende enkele gedeeltelijk aan de praktijk
ontleende voorbeelden geef van moeilijkheden bij de uitvoering
der ruilverkaveling tengevolge van de thans gevolgde wijze van
schatting, moet ik er eerst op wijzen, dat de schatters door de
pl.c. worden benoemd. In den regel zijn het menschen uit de
naaste omgeving. Schatten voor ruilverkaveling is hun vreemd
en het zal hun moeilijk vallen zich los te maken van de totnog
toe door hen gevolgde werkwijze bij taxatiën voor successie of
anderszins.
