5°
in geval van onnauwkeurige aanduidingen, niet beroepen op de
opgaven van partijen».
De opvatting van den H. R. laat aan duidelijkheid niets te
wenschen over, wanneer men in laatstgemeld arrest leest
«Overwegende, dat het alzoo vaststaat, dat de verweerder in
strijd met het voorschrift van art. 37 voormeld, het juiste kada
strale nummer van het perceel in de akte niet heeft aangeduid,
welk voorschrift intusschen gebiedend en zonder restrictie is daar-
gesteld, en dat des rechters overweging, op grond waarvan hij
de uitgesprokene vrijspraak van den notaris wil wettigen
namelijk, dat de notarissen, bij het opmaken der akten, niet ver
antwoordelijk noch strafbaar kunnen zijn, wanneer de kadastrale
aanduiding niet mocht overeenstemmen met die ten kantore aan
het kadaster gehouden, daar toch die vermelding is, en nood
wendig zijn moet het gevolg der opgave door partijen contrac
tanten aan hen wordende gedaan, geheel is willekeurig en dus
onaannemelijk zijnde in alle opzichten strijdig, èn met de duidelijke
bewoordingen, èn met den geest der wet;
«O. immers, dat de onderwerpelijke akte, volgens art. 1723 B.W.,
behoort tot de zoodanige, die bestemd zijn om in de registers der
bewaring van de hypotheken te worden ingeschreven, overge
schreven, vermeld of aangeteekend, en dat het van het grootste
gewicht voor het algemeen belang is, dat het juiste kadastrale
nummer, en geen ander, in zoodanige akte worden aangeduid,
zonder welke juiste aanduiding in hypothecaire verbanden en
soortgelijke belangrijke akten, de grootste onzekerheid zou geboren
worden en zulks tot oneindige verwarring aanleiding zou geven;
«O. diensvolgens, dat de notarissen zich niet mogen beroepen
op de opgave door partijen contractanten gedaan, maar zich be-
hooren te vergewissen omtrent het juiste kadastrale nummer;
«O. mede, dat het voorschrift, omtrent de wijze waarop de
onroerende goederen in de akten, vólgens meer gemeld art. 37,
moeten worden omschreven en aangeduid, een gevolg is der
bepalingen van art. 9 en 13 van het K. B. van 8 Augustus 1838,
Stbl. N°. 27, in verband met vele daarmede overeenstemmende
verordeningen, in het B. W. en in het Wetb. v. Burgerl. Rechtsv.
vervat; dat, bij gemelde artikelen van voornoemd besluit, de
kadastrale aanwijzingen beschouwd worden als de hoofdonder-
scheidingsteekenen der onroerende goederen, in de registers van
