i54 DE TOEPASSING DER VOERSTRAALMETHODE MET OPTISCHE AFSTANDSMETING BIJ HET KADASTER IN ZWITSERLAND. Voordracht met lichtbeelden gehouden op 6 September 1928 te Arnhem, voor de Vereeniging voor Kadaster en Landmeetkunde door J. M. H. Heines. Bepaling van de ligging van een punt door «richting en af stand» gaat terug tot het allereerste begin van de landmeetkunde. Meer in 't bijzonder de toepassing zooals die bekend is onder den naam van tachymetrie geschiedt ook reeds vele jaren, maar zij voldeed niet aan hooge eischen van nauwkeurigheid. Voor kadastrale metingen werd zij dan ook niet gebruikt, althans niet hier te lande. In Zwitserland werd tachymetrie voor kadastrale opnemingen wel gebruikt, al wel 40 jaar geleden, maar toch ook daar alleen waar 't wat de nauwkeurigheid betreft er niet zoo zeer op aan kwam, in sterk bergachtig terrein. Is er bij de toepassing van dat oeroude beginsel van «richting en afstand» nu «iets nieuws onder de zon?» Ja, inderdaad, de tachymetrie is in de laatste jaren al maar verder en verder ont wikkeld en aan de instrumenten zijn zulke belangwekkende ver beteringen aangetracht, dat 't spr. toeschijnt daarvoor bijzondere aandacht te mogen vragen. In tegenstelling met de voerstraalmethode betitelt hij de gewone methode van opmeten, waarbij het vastleggen der op te nemen punten geschiedt aan meetlijnen door loodlijnen en door het op vangen en meten van verlengden, kortheidshalve als de orthogo- naalmethodeal is die naam min of meer onjuist. In bergachtig terrein biedt de toepassing van deze orthogonaalmethode nogal bezwaren en deze zijn nu de aanleiding geweest, dat in Zwitser land steeds meer pogingen werden aangewend om de nauw keurigheid der optische afstandsmeting te verhoogen, met het doel om zoover te komen, dat de lengte der voerstralen bepaald zou kunnen worden met zulk een nauwkeurigheid als noodig is voor kadastrale metingen. Om die resultaten te verkrijgen bij de optische afstandsmeting heeft men hoofdzakelijk twee wegen ingeslagen, men heeft de verbetering gezocht in de richting van speciale baakverdeelingen en men heeft het gezocht in de kijkers. En langs beide wegen met succes. Spr. roert dan in 't kort aan de speciale baakverdeelingen,

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1929 | | pagina 154