De practijk leert echter, dat op kritieke punten die steenen dikwijls ontbreken, dat een steen, die door eenige oorzaak wordt verstoord niet altijd op deskundige wijze wordt herplaatst en dat de steenen, die oogenschijnlijk sedert tientallen jaren de grens aanduiden niet op hun juiste plaats staan. Van dit laatste het volgende voorbeeld. Bij een grensaan wij zing langs een Rijksweg, waarbij dus als vertegenwoordiger van den Staat een Technisch Ambtenaar van den Rijks Waterstaat aanwezig was, werden een drietal zeer oude R. G. steenen gecontroleerd door hun afstand tot de as te meten. De afwijkingen bedroegen respectievelijk 0.20 M.; 0.30 M. en bijna een volle Meter! Tenslotte komt het vrij veel voor aan Rijkswegen, dat stukjes o-rond die voor het verkeer van geen belang zijn aan aan- grenzende eigenaren tegen een jaarlijksche retributie in gebruik worden gegeven. Op den duur verdwijnen daar dikwijls de R. G. steenen; het publiek, dat niet altijd scherp onderscheid maakt tusschen een dergelijk gebruiksrecht en eigendom zal bij een opmeting als grens met den Rijksweg de verkeerde grens aanwijzen en bij gebreke van eenig gegeven over de oude grens zou, indien de landmeter in twijfelachtige gevallen zich niet om inlichtingen tot den betrokken ambtenaar'wendt, gemakkelijk een fout kunnen ontstaan. Het is echter practisch niet uitvoerbaar, om in alle gevallen dit overleg te plegen en waar steenen aanwezig zijn, zal men deze als grens aannemen en ook voor de toekomst als grens aanhouden, behoudens, als in 't voorafgaande voorbeeld, tegen bewijs door betere gegevens van Waterstaatszijde in 't geding gebracht. Het zal den lezer opgevallen zijn, dat in de hier bedoelde gevallen van onzekerheid in de ligging van een Rijksweg-grens het kadaster een passieve rol speelt. In 't eene geval zal de afpaling op het terrein beslissend zijn, in een ander geval de maten, die men van belanghebbende zijde opgegeven krijgt. Eigen gegevens bezitten we niet al treedt de landmeter tegenover het publiek ook op als de man, die er alles van weet. Ook bij Provinciale of Gemeentelijke wegen moet men zich vaak tot de technische ambtenaren wenden om iets naders te weten te komen over de weggrenzen. 126

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1930 | | pagina 130