93
4 7 9 io io 9 7 4
en voor n 7
31/2 2y2 6 jl/2 71/2 8 7V2 6 3V2.
I
n is het aantal zijden van deze veelhoek. De factoren kunnen
dus ook als volgt genomen worden
voor n 77 12 15 16 1 <5 12 7.
I
De vereffening van den gestrekten veelhoek, of van den ge-
strekten gelijkzijdigen veelhoek, in het voorgaande beschreven
is dus geheel volgens de methode der kleinste vierkanten.
Is een polygoon niet geheel gestrekt, dan zou een benaderings
methode daarin kunnen bestaan, dat men zulk een veelhoek als
een gestrekten behandelt.
Een andere benaderingsmethode ter vereffening van een
nagenoeg gestrekten veelhoek, bestaat daarin, dat de totale sluit-
fout ontbonden wordt in twee componenten gelegen in en lood
recht op de hoofdrichting van den veelhoek. Beide componenten
worden opnieuw ontbonden volgens de richtingen van de coör-
dinatenassen. De eerste component verdwijnt door aan de coör-
dinatenverschillen correcties toe te kennen evenredig met die
verschillen. Om de tweede correctie op te heffen krijgen alle
hoeken een tweede correctie, in absolute waarde evengroot. Daar
de som der tweede correcties gelijk aan o moet zijn, krijgen
alle hoeken vóór het midden van den veelhoek een correctie
-f- A y en na het midden een correctie Ay. Hierdoor wordt
zooveel mogelijk effect bereikt en de absolute waarde der correctie
klein gehouden. De veranderingen der richtingshoeken der zijden
nemen van het beginpunt van den veelhoek naar het midden toe
en daarna weer, symetrisch t. o. v. van de eerste helft, af. De
component Wt van de totale sluitfout wordt dus door correcties
in reden van:
over de abcissenverschillen verdeeld, weggewerkt.
Ditzelfde geldt voor de correcties aan de ordinatenverschillen,
waarbij dan de waarden x in de berekening betrokken worden.
3 2 1
14 18 20
6 4 2
20 18 14
5 3 1
I yi 2y23 y33 yn-i2 yn_2: yn