93 4 7 9 io io 9 7 4 en voor n 7 31/2 2y2 6 jl/2 71/2 8 7V2 6 3V2. I n is het aantal zijden van deze veelhoek. De factoren kunnen dus ook als volgt genomen worden voor n 77 12 15 16 1 <5 12 7. I De vereffening van den gestrekten veelhoek, of van den ge- strekten gelijkzijdigen veelhoek, in het voorgaande beschreven is dus geheel volgens de methode der kleinste vierkanten. Is een polygoon niet geheel gestrekt, dan zou een benaderings methode daarin kunnen bestaan, dat men zulk een veelhoek als een gestrekten behandelt. Een andere benaderingsmethode ter vereffening van een nagenoeg gestrekten veelhoek, bestaat daarin, dat de totale sluit- fout ontbonden wordt in twee componenten gelegen in en lood recht op de hoofdrichting van den veelhoek. Beide componenten worden opnieuw ontbonden volgens de richtingen van de coör- dinatenassen. De eerste component verdwijnt door aan de coör- dinatenverschillen correcties toe te kennen evenredig met die verschillen. Om de tweede correctie op te heffen krijgen alle hoeken een tweede correctie, in absolute waarde evengroot. Daar de som der tweede correcties gelijk aan o moet zijn, krijgen alle hoeken vóór het midden van den veelhoek een correctie -f- A y en na het midden een correctie Ay. Hierdoor wordt zooveel mogelijk effect bereikt en de absolute waarde der correctie klein gehouden. De veranderingen der richtingshoeken der zijden nemen van het beginpunt van den veelhoek naar het midden toe en daarna weer, symetrisch t. o. v. van de eerste helft, af. De component Wt van de totale sluitfout wordt dus door correcties in reden van: over de abcissenverschillen verdeeld, weggewerkt. Ditzelfde geldt voor de correcties aan de ordinatenverschillen, waarbij dan de waarden x in de berekening betrokken worden. 3 2 1 14 18 20 6 4 2 20 18 14 5 3 1 I yi 2y23 y33 yn-i2 yn_2: yn

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1931 | | pagina 117