96
Uit gelijkstelling volgt dus dat:
Ax=i(Wu -f Whl)=^W1 en Ay ^j(Wi2 Wh2)=^ W2.
De keuze van het gewicht voor A h maakt dus, dat de correcties
aan de coördinatenverschillen, A x en A y, gevonden kunnen worden
door indeeling van de waarden Wj en W2 evenredig met de
lengten der zijden, een methode, welke veel toepassing vindt,
maar zooals uit het voorgaande blijkt, niet juist is.
J. W. Dieperink.
LitteratuurProf. Dr. O. Eggert. Die Ausgleichung von Poly-
gonzügen nach der Methode der kleinsten Quadrate.
Zeitschrift für Vermessungswesen 1928. Heft 21. Band LVII.
HOEKMEETINSTRUMENT VOOR DETAILMETING.
In bijzondere omstandigheden, bijv. op onoverzichtelijk terrein,
kan het zijn nut hebben, het veldwerk direct op schaal te maken.
Daarbij Iwordt echter als een bezwaar ondervonden, dat de rich
tingen, die onder een scheeven hoek de meetlijn snijden, niet
kunnen worden geteekend op een wijze, die past in het kader
van de werkzaamheden te velde.
De bekende hoekmeet-instrumenten, waarvan bij de detail
meting alleen boussole of zaksextant in aanmerking zouden komen,
hebben het nadeel, dat de gevraagde hoek, in de getallen-waarde
waarvan we overigens geen belangstellen, moet worden bepaald
in hoekmaat, om daarna met een gradenboog te worden uitgezet.
Vergissingen zijn hierbij niet uitgesloten, terwijl de methode
even omslachtig is, als die, waarbij de hoek met behulp van een
loodlijn wordt geconstrueerd.
Daarentegen voldoet het onderstaande instrumentje geheel aan
de eischen van nauwkeurigheid en werkwijze.
De twee koperen strooken a zijn in het midden eener half
cirkelvormige verbreeding draaibaar verbonden; op het draaipunt
is een ronde schrijf e bevestigd. De korte strooken b zijn
op gelijke afstanden uit het centrum met a en, door een
oog conderling scharnierend verbonden. Dit oog laat een stift d
door, langs welke het zich bij draaiing van a zal heen en weer
