13
In hetzelfde deel N. J. 1927/1196 komt voor een uitspraak van
het Hof te Arnhem van 30 Maart 1927.
Voor de Rechtbank had eischer gesteld eigenaar te zijn van
perceel 4449 en gedaagde van 4448, gevraagd vaststelling van
de grens ter plaatse van de kadastrale perceelsgrens, en had ge
lijk gekregen.
Het Hof oordeelde anders omdat eischer geen titels of iets
anders tot staving van zijn bewering had aangevoerd.
Er was een sloot (niet op kadastrale grens) en nu deze sinds
langen tijd de van weerskanten geëerbiedigde afscheiding vormde,
moest worden aangenomen, dat die sloot de juiste grens aangaf,
nu net tegendeel niet was aangetoond en de sloot al meer dan
dertig jaar de feitelijke afscheiding vormde.
De Rechtbank te Utrecht besliste op 25 Mei 1927 W 11946,
dat in casu de kadastrale grens de juiste was, hoewel er een
heg was, die van deze grens afweek. Gedaagde had gekocht
een perceel B 6130 groot 4.05 Are, en in alle titels sinds 1899,
het ontstaan van het nummer, was telkens die grootte genoemd,
hij had dus niet meer gekregen dan tot aan de kadastrale grens,
en had ook niet gesteld meer dan dertigjarig bezit van de be
twiste strook.
In hooger beroep echter won gedaagde het. Het Hof te Amster
dam overwoog het volgorde (W 11946, 13 November 1928):
«O. dat het Kadaster dient tot vaststelling der grondbelasting
en dat de kadastrale aanduiding in acten steunt op art 37 van
de notariswet, zoodat het vereischte bewijs niet uit die kadastrale
aanduiding zonder meer is te putten.»
Verder stond er in de acte, dat de kooper-eischer kocht het
perceel «voetstoots in den staat waarin het zich bevindt» en dat
de vordering wegens over- of ondermaat uitgesloten was.
Dus eischer kreeg wat hij verlangde, n,l. het perceel tot aan
de heg en deze werd als grens aangewezen.
Hetzelfde Hof te Amsterdam kreeg op 24 Juni 1927 (W 11726)
een ander geval te beslissen.
In het dorp Spakenburg, hermeten in de zeventiger jaren, was
een grensgeschil ontstaan. De verliezende partij ging in hooger
beroep en voerde voor het Hof als grief onder meer aan: «dat