HET KADASTER HONDERD JAAR.
Op twee Januari van dit jaar was het een eeuw geleden, dat
het Kadaster in gebrnik werd gesteld. Men zette toen de eerste
aarzelende schreden op het pad der «instandhouding», een bezig
heid, die ook thans nog de grootste zorg is van ieder, die bij
het Kadaster betrokken is.
Het woord «instandhouding» zou kunnen doen denken aan
een stilstand, doch de eerste de beste veldwerkportefeuille is in
staat, het tegendeel te bewijzen. Interessant is het, om daaruit
af te leiden, hoe langzaam maar zeker het peil van het werk
vooruit is gegaan; hoe elke volgende generatie het weer beter
deed en telkens weer ervaringen iri nieuwere methoden werden
vastgelegd. Langzamerhand is de waarde van het Kadaster ge
stegen en vooral door de tegenwoordige wijze van werken bij
de technische zijde van de instandhouding, neemt die waarde
snel toe.
Het is een merkwaardig verschijnsel, hoe in ons land het
Kadaster is gegroeid van een hulpmiddel bij de belasting-admini
stratie tot wat het thans is. Merkwaardig daarom, omdat zijn
ontwikkeling niet is gegaan langs doelbewust uitgebakende richt
lijnen. Wel zijn er zieners geweest, (wij denken b.v. aan de
Vos en Hoffman in de stormachtige tijden van 190^,die de
tegenwoordige ontwikkeling voorspelden, maar zij hebben weinig
directe invloed gehad. Ofschoon de tegenwoordige organisatie op
vele punten verouderd is, meen en wij, dat de vrijheid die zij aan
de uitvoering van het werk liet, de reden is, dat het Kadaster op
het tegenwoordige peil is aangeland. Bij een starre organisatie
zou waarschijnlijk de zaak in het zand zijn geloopen.
Het Kadaster vervult thans in onze maatschappij een belangrijke
taak. Het heeft behalve een administratieve, ook een sterk
economisch getinte functie. Het ontleent zijn waarde niet meer
aan die instellingen, waaraan het diensten bewijst, maar het heeft
thans een doel in zichzelf gekregen en dit is een verblijdend
verschijnsel. Het heeft zichzelf in de loop van de honderd jaren
van zijn bestaan gevonden en ondanks het feit, dat er weinig
geschreven wetten zijn, waarop het steunt, zoo is er toch een
