116
kennis van het terrein noodzakelijk, ook wat betrof de oevers der kreken. Meer
malen moest aan de hand van de foto's het terrein bezocht worden om een
behoorlijke kadastrale lijn vast te stellen.
Nadat ten slotte alle over te nemen lijnen op de foto's nauwkeurig vastgesteld
waren, werden zij overgenomen op calqueerpapier, waarbij tegelijkertijd de op de
foto's voorkomende fotopunten werden gecopiëerd. Deze calques, welker achter
zijden met grafiet waren bestreken, werden nu op het plan aan de gekaarteerde
fotopunten aangesloten. Door overhaling der lijnen kwamen deze dan in grafiet
op het plan te staan. Daar het calqueerpapier sterk aan werking onderhevig was,
moesten deze bewerkingen, per foto, onmiddellijk na elkaar geschieden.
Theoretisch zou het aansluiten van de calques op de plans niet de minste
moeilijkheden mogen opleveren. In de praktijk echter was dit wel het geval.
Ongeveer de helft van het aantal calques (in het geheel waren er 35) sloot
zeer goed; bij de andere helft kwamen afwijkingen voor, meestal van ongeveer
Yl a 1 mm, doch in enkele gevallen werden er afwijkingen van 2 mm geconsta
teerd, overeenkomende dus met 4 m op het terrein. De oorzaak van deze
afwijkingen lag in het onthoeken. Het bleek n.l. bij nadere beschouwing, dat niet
alle onthoekingen even nauwkeurig waren en dat bij vergissing wel eens andere
punten waren aangenomen dan die, welke opgegeven waren. Er was dan ook
veel tijd en overleg noodig om dergelijke foto's behoorlijk op het plan over
te brengen en het gebeurde wel, dat eenzelfde lijn, die op 2 verschillende foto's
voorkwam, op twee wijzen op het plan kwam te staan, zoodat een gemiddelde
ligginQ moest worden vastgesteld of, waar zulks mogelijk was, een keuze gedaan
naar aanleiding van meetgetallen langs de veelhoekszijden. Waar echter de
foto s nauwkeurig onthoekt waren, verliep de bewerking uiterst vlot en leverde
ook de aansluiting met aangrenzende gedeelten geen noemenswaardige moeilijk
heden op. Opmerkelijk was het, dat de serie foto's uit de eerste strook (er
waren 8 strooken) zeer zorgvuldig onthoekt was en dat zij langzamerhand minder
goed werden.
Nadat op deze wijze de 8 plans tot stand waren gekomen, werden de perceelen
op de kaart berekend, waarbij een controle door middel van de ruiten werd
toegepast. Hiermede was dus de hermeting afgeloopen.
Het overbrengen van de foto's op de plans vorderde ongeveer 2 maanden,
hetgeen dus overeenkomt met ongeveer 1 plan per week.
Na afloop van het geheele werk werd op ieder plan een eenvoudige verificatie
meting verricht met het volgende resultaat:
le. De gedeelten, waarvan de foto's behoorlijk scherp en tevens goed onthoekt
waren, bleken buitengewoon goed te zijn en bijna in ieder opzicht gelijk te stellen
met een op de gewone wijze hermeten plan.
2e. De gedeelten, waarvan de foto's eenigszins vaag, doch goed onthoekt
waren, waren over het algemeen ook zeer nauwkeurig, ofschoon er wel eens
een verschil werd ontdekt op het midden van een sloot van ongeveer 0.3 tot
0.8 m. Deze afwijkingen waren te wijten aan de vaagheid van de foto's op die
plaatsen.
3e. De gedeelten, waarvan de foto's wel scherp, doch minder goed onthoekt
