230 Het lijkt veel waarschijnlijker, dat Christiaan Huygens met het door hem uitgevonden waterpastoestel bij het plaatsen van die merken behulpzaam is geweest. In den brief van Christiaan Huygens aan J. P. de la R o q u e van Januari 1680 wordt melding gemaakt van een nieuwe uitvinding van een waterpas met kijker, dat zichzelf controleert en dat men regelt en zuiver instelt op een enkele plaats. Een verkorte beschrijving van het toestel en de regeling, uit den brief overgenomen, volgt hieronder. Een verrekijker AB met 2 of 4 bolle lenzen is in het midden in den ring C vastgesoldeerd. Ring C heeft twee platte, gelijke armen D en E, ieder ongeveer ter lengte van een vierde van de lengte van den kijker. Aan iederen arm dubbele draden met een ring. Met een der ringen hangt men het toestel aan den haak F. Aan den anderen ring wordt een gewicht, ongeveer gelijk aan het gewicht van het kruis, gehangen. Het gewicht hangt in een bakje G, gevuld met noten- of lijnolie of andere niet stollende olie, waardoor de slingeringen van het ge wicht en van den kijker vlug ophouden. (Opmerkelijk, dat toen reeds olie als remmiddel werd gebruikt.) In den kijker een zijden draad in het brandpunt van het objec tief, die men door het gat H, geboord in de buis van den kijker, hoo- ger of lager kan stellen. Aan de buis van den kijker een verschuif bare ring I, dienende om het zwaartepunt van het kruis in de lijn der ophangpunten te brengen. Daartoe wordt het toestel eerst zon der gewicht opgehangen en de kijker ingesteld op een punt. Daarna wordt het gewicht er aan bevestigd. Blijft de kijker op hetzelfde punt, dan is aan de voorwaarde voldaan. Zoo niet, dan den ring verschuiven. Vervolgens wordt het toestel omgedraaid, d.w.z. de arm, die bo ven was, komt dan beneden. Blijft de kijker niet op het punt inge steld, dan wordt de vizierdraad verplaatst. Het geheel hangt aan een plat houten kruis en kan door de houten bak L winddicht worden afgesloten. Het toestel wordt geplaatst op een driepoot met een eenigszins holle bovenplaat. In het Nederlandsch Historisch Natuurwetenschappelijk museum te Leiden is nog een, door Adriaan Pauw geruimen tijd later vervaardigd instrument aanwezig. 98

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1934 | | pagina 230