326 laatste eeuw ver is uitgegroeid boven het alleen hulpmiddel zijn voor de heffing van de grondbelasting. Dat zoo weinig geschillen over de grenzen der perceelen in de jurisprudentie worden vermeld, vindt zijn oorzaak, behalve in de duurte der processen, voor een belangrijk deel in het bestaan van ons kadaster en het vertrouwen, dat het publiek heeft in deze Staats instelling. Volgens de Staatscommissies van 1887 en 1906, volgens schrij vers als prof. S c h o 1 t e n in het 2e deel van Assers Handboek en prof. Cohen in zijn bekende Inleiding tot het Agrarisch Recht, stelt men echter „ten onrechte" zooveel vertrouwen in het Kadaster, omdat het vervaardigd is als hulpmiddel voor de grondbelasting en bij de opmaking van kaarten en registers de belanghebbenden niet voldoende zijn geraadpleegd. [5] Prof. Hamaker gaat zelfs zoo ver te zeggen, dat het Kadaster een instelling is, waarmede de ware eigenaren niets te maken hebben. [6] Over den inhoud der registers moet ik zwijgen. Wat ik mij tot taak heb gesteld, is de beteekenis in rechten aan te toonen van de lijnen op de kaarten, die de grenzen der perceelen vormen en dus de afbeelding zijn van het midden van een sloot, een muur, heg of iets dergelijks. Toetsen we nu de meening van bovengenoemde schrijvers en Staatscommissies aan de voorschriften in het „Recueil Méthodique dan treffen ons aanstonds eenige bepalingen, waarin den landmeters op het hart wordt gedrukt, de eigenaren tijdig uit te noodigen ter plaatse de grenzen van hun gronden aan te wijzen en deze gren zen dienovereenkomstig op te meten en in kaart te brengen. [7] Bovendien vindt men in een artikel uitgedrukt, dat het kadaster een buitengewoon voortreffelijk hulpmiddel is om later grens- quaesties uit de wereld te helpen, terwijl elders den landmeters op gedragen wordt, ook dit groote voordeel aan de grondeigenaren duidelijk uiteen te zetten. [8] Zouden deze voorschriften zijn opgevolgd, dan meen ik te mogen concludeeren, dat bovenbedoelde uitspraken niet geheel juist zijn. In de kadastrale archieven nu ontbreken bewijsstukken over dit onderdeel van de kadastreering. De opmeting der gemeentegrenzen evenwel is geheel geschied volgens de voorschriften; daarvan getuigen de uitgebreide pro-

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1934 | | pagina 334