333
aan de billijkheid te kort gedaan kan worden.
En waar recht en billijkheid begrippen zijn, die ten nauwste sa
menhangen en het in mijn oogen in een rechtsstaat, als waarin wij
leven, onduldbaar moet heeten, dat werkelijk het summum jus, sum
ma injuria zou kunnen worden, acht ik het mijn plicht aan het ge
zegde iets toe te voegen, waardoor ik mijn bevrediging met de aan
gehaalde jurisprudentie kan blijven behouden.
Ik moet daarom nog eens weer teruggaan naar de oorspronkelijke
kadastreering.
Gezegd werd, dat de eigendomsgrenzen werden opgemeten met
medewerking der eigenaren.
Had men op de kaarten alleen eigendomsperceelen geteekend,
dan zou mijn betoog hier geëindigd kunnen zijn.
Echter men deed het een eeuw geleden iets anders.
Alles wat maar een afgepaald deel van den aardbodem was, werd
opgemeten en genummerd als kadastraal perceel.
Het komt dus veel voor, dat een eigenaar een aaneensluitend com
plex kadastrale perceelen de zijne kan noemen.
Niemand kan hem verhinderen die perceelsindeeling te wijzigen.
Inderdaad geschiedt dit. Elke landmeter kan U uit zijn praktijk
voorbeelden geven over verlegging van zoogenaamde „cultuur
grenzen".
Als de vorm der perceelen ingrijpend wordt gewijzigd, zal men
bij vergelijking van kaart en terrein die veranderingen opmerken en
bij eventueelen verkoop in zoo'n complex weten, dat men moet op
passen bij het gebruik der kadastrale perceelnummers.
Gevaarlijk wordt het indien de vorm der perceelen ongeveer ge
lijk is gebleven; men komt dan spoedig tot de conclusie: „wat ik
wil verkoopen is perceel nummer zooveel", zet dit in de akte en de
kiem voor toekomstige moeilijkheden is gelegd.
Immers nu een geheel nummer in de akte is genoemd, komt niet
de landmeter, de eenige, die met zijn gegevens kan controleeren
waar de kadastrale perceelgrenzen liggen en dus wordt de afwij
king niet opgemerkt.
In het klassieke Rotterdamsche geval was een schutting tusschen
2 huizen met tuinen over twee meter evenwijdig verplaatst door den
eigenaar van beide huizen. [16]
De huizen werden aan verschillende koopers verkocht en in de
akten twee geheele kadastrale nummers genoemd. Er kwam ruzie
