336
betering vindt men neergelegd in het verslag der Staatscommissie
van 1906.
Als proef is de Gemeente Dieren opnieuw gekadastreerd volgens
die denkbeelden.
De eigenaren te Dieren zijn uitgenoodigd op het terrein aan
wijzing van hun grenzen te doen aan den landmeter en deze maakte
hiervan een proces-verbaal op, dat aan de hypotheekbewaring ter
inzage van iedereen ligt met de kaarten en registers.
Volgens het Wetsontwerp op de Grensregeling zal het wettig
vermoeden bestaan, dat een grens is overeengekomen door partijen,
zooals de landmeter die heeft opgemeten na de aanwijzing. [19]
Anders dan bij de eerste kadastreering staat hier dus de mede
werking der eigenaren voldoende vast en zal bij geschillen het wet
tig vermoeden tengevolge hebben, dat behoudens tegenbewijs de
kadastrale grens beslissend is.
De door mij hiervoren geschetste jurisprudentie en het feit, dat de
akten vrijwel uitsluitend kadastrale nummers als eenige aanduiding
van de over te dragen objecten gebruiken, maakt, dat het verschil
in rechten tusschen beide systemen, neerkomt op een omkeering van
den bewijslast. [20]
Op de kaarten van Dieren zijn echter alleen eigendomsperceelen
geteekend, terwijl voor de grondbelasting zoo noodig een onder
verdeeling dier perceelen met letters is aangebracht.
De grove onbillijkheden van het bestaan der cultuurperceelen op
de kaarten zijn dus in Dieren uitgesloten.
Zooals ik echter opmerkte, ook eigendomsgrenzen zijn, vooral in
de zandstreken, wel verplaatsbaar en dan kan ook in Dieren zonder
terreinsonderzoek een te goeder trouw zijnd iemand nog worden
gedupeerd.
In 1916 werd het rapport van de Staatscommissie 1906 gepubli
ceerd; sindsdien is er heel wat actie gevoerd om die voorstellen in
gevoerd te krijgen. Tot nu toe zonder succes.
Een van de voornaamste redenen zie ik wel gelegen in de moei
lijkheid, een nieuwe wet in het Staatsblad te krijgen.
En niet minder in het feit, dat van de zijde van belanghebbenden:
grondeigenaren, hypotheekgevers, hypotheekbanken en notarissen
tot heden weinig aandrang op de wetgevende macht ter zake is uit
geoefend.
Dit is mede een gevolg van het feit, dat ons kadaster ondanks