254
gepast worden.
Allereerst wordt nagegaan en gecombineerd de invloed van de
fouten in de hoekmeting en van de fouten in de centreering en
wordt verkregen form. (7)
6 c2
Bij verdere toepassing van de voortplantingswet, dus ook voor
de drie overige fouten, worden uitdrukkingen verkregen voor
mT m! en van den vorm, zooals op pag. 3 bovenaan
is vermeld.
Na toegelicht te hebben het optreden van den correlatieterm bij de
toepassing van de voortplantingswet voor de systematische fout in
de lengtemeting, zulks in tegenstelling met de toevallige fout in de
lengtemeting, waarbij geen correlatieterm voorkomt, komt spreker
als eindresultaat voor een willekeurigen veelhoek tot de formules
8a t/m 11c op pag. 4.
Voor het verkrijgen van een goed inzicht en het vaststellen van
algemeene regels voor de praktijk heeft spr. vorenstaande formules
toegepast op een bijzonderen vorm van een veelhoek, welke het
eerst is gebruikt door Prof. Dr. O. E g g e r t en welke in het rap
port als fig. 2 is aangegeven.
Deze styleering van den veelhoek is echter niet noodig voor de
formules 10 (betreffende de systematische fout in de lengtemeting),
wegens de eenvoudige gedaante van deze formules en die dan ook
algemeen geinterpreteerd kunnen worden, waarvoor verwezen wordt
naar fig. 3 pag. 5.
De verbindingslijn 16, van begin- en eindpunt van den poly
goon, is verdeeld in lijnstukken evenredig met de lengten van de
zijden. In de richting van de verbindingslijnen van de hoekpunten
van den polygoon met de verdeelpunten van de lijn 16 open
baart zich nu de systematische fout en wij komen tot den op pag.
5 vermelden practischen regel, „dat de systematische fout in de
lengtemeting zich dwars op de hoofdrichting van den veelhoek
doet gevoelen en evenredig is met den afstand, waarop het be
schouwde punt verwijderd is van de verbindingslijn van begin- en
eindpunthoe verder de polygoon dus is uitgebogen, hoe grooter
de invloed, terwijl bij gestrekte polygonen de invloed van de syste
matische fout nul is.
Vervolgens gaat spreker in den gestyleerden veelhoek (fig. 2)
y H JU
