Ill
vooral op het platteland. Daar is het P.W. van particulieren ver in
de minderheid. Vandaar, dat de practische uitvoering van het Rap
port Schermerhorn een concentratie in de groote steden ver
toont.
Tusschen geneeskundige en landmeetkundige hulp is een princi
pieel verschil. In het eerste geval is meestal spoed. Dat de keur
meesters particulier werk mogen verrichten, is een geval van cumu
latie en dus van instructie. Andere ambtenaren mogen dit niet, hoe
graag zij ook zouden willen. De hulpkeurmeesters, volgens den
heer Smit een soort opzichters, zijn in volambtelijken dienst
(Boxtel). Het feit bestaat dus. Welke de personen ook zijn, doet
niet ter zake; het gaat hier om het principe. Is de vergadering
van meening, dat de toepassing van dit principe voor de landmeet
kunde mogelijk is, dan moeten er wegen gevonden worden om dit
doel te bereiken.
Zonder de onbaatzuchtigheid van Ir. Schermerhorn ook
maar eenigszins te willen betwijfelen, moet toch erkend worden,
dat hij in het vroegere adviesbureau als een belanghebbende stond.
Het nieuwe adviesbureau staat boven alles en is geen belangheb
bende.
Verder verliest de heer Smit uit het oog, dat de reserve uit
levend materiaal bestaat uit menschen, die moeten eten en leven.
Dan wordt het vraagstuk een kwestie van vraag en aanbod en niet
van aftappen uit een reservoir, al naar er behoefte is.
De heer DeKorver ziet de zaak anders dan de heer G 1 e r u m.
Op het platteland is juist veel particulier werk, wat thans door on-
deskundigen wordt verricht. Er heeft zich een landmeetkundige
stand ontwikkeld, waar wij precies naast staan. Het Rapport
Schermerhorn wil dit veranderen.
Het dogma van den heer G 1 e r u m is Overheidsdienst. Bij het
Kadaster is het werk onpartijdig, zoo gauw men particulier wordt
is men partijdig. Dit is een verkeerd dogma. Bij domeinwerkzaam
heden moet de ambtenaar zelfs partijdig zijn, daar hij dan de be
langen van den Staat moet voorstaan. Bovendien is in de meeste
gevallen onbekend, wie de betaling van het P.W. doet; het gaat im
mers meestal via den notaris. De gemeenteambtenaar is evenmin
onpartijdig; deze moet de belangen van de gemeente behartigen.
Vooral de geestelijke en moreele kwaliteiten van de personen ver
vullen de belangrijkste functie in dit vraagstuk.
