tzr<K'y
I
120
te brengen details, verdient het in het algemeen aanbeveling, van
de opnamen, met behulp van vergrootingsapparaten, beelden te
maken op de vereischte kaartschaal. Doet men dit van op elkaar
volgende en naast elkaar liggende beelden, dan kan men een serie
beeld' op de gewenschte schaal samenstellen, dat dan voor vele
doeleinden onmiddellijk te gebruiken is (fig. 6). Teekent men met
O.I. inkt de gewenschte details in en bleekt men al het overige
met een daartoe geëigende oplossing weg, dan verkrijgt men uit
een seriebeeld een kaart als in fig. 7,
Zijn daarentegen de opnamen niet met zuiver loodrecht gerichte
camera-as gefotografeerd kunnen worden, en dus hellend ten op
zichte van het terreinoppervlak, dan verkrijgt men een verteekend
beeld; een vierkant in het kaartvlak is dan een vierhoek in het
beeld. Om een dergelijk beeld op verteekening te corrigeeren, moet
het ontschrankt worden, een proces dat door omkeering van de
-"'V'"'" i X -»
opneming, door projectie, uitvoerbaar is. Men gebruikt hiervoor
een projectie-apparaat; de projector van dit apparaat bestaat uit een
beelddrager en een projectie-objectief (fig. 8). De afstand nu van
beeld en objectief (beeldafstand van den projector) is gelijk aan
den afstand van beeld en objectief in de camera (brandpuntsaf
stand van het camera-objectief). Daardoor wordt de stralenbundel,
uittredende uit het projectie-objectief, congruent met den stralen
bundel, welke het fotografische beeld tot stand bracht. Door over
eenkomstige hellmgsinstellingen van den projector kan men dan
ook de oriënteering van de beide bundels ten opzichte van het pro-
jectievlak resp. van den opnamehorizon identiek maken, zoodat nu
Ss-b-"" p Hartenebene
11y*(1
Fig. 8. Schema van de projectie met con
gruente bundels (ontschrankingsschema)