272
heele kadastreering geweest, gemeente voor gemeente, maar na
een verzoek wordt de opmeting van een goed, groot of klein, on
middellijk op de kaart gebracht.
De Grondregistratie heeft veel profijt getrokken van de kaarten
van de Ordnance Survey (Topografische Dienst), in gebruik voor
Londen op schaal 1 1056 (5 voet op 1 mijl), voor Eastbourne op
1 1250 en voor de overige streken, waar de kadastreering niet
verplicht is, op 1 2500. Na ontvangst van een aanvrage voor ka
dastreering of verkoop van grond, gaan de landmeters van de
Grondregistratie naar het terrein, meten het onroerend goed op en
brengen het op een kopie van de Ordnance Survey-kaart, waarbij
zij tevens zorgen voor de noodige bijwerking tot den laatsten dag.
Deze kaart wordt genoemd ,,de generale kaart van de Grond
registratie (the Land Registry General Map).
2. De eenheid van de kadastreering en van de
openbare administratie.
Het Vasteland.
Bijna alle continentale kadasters hebben het perceel als eenheid
van kadastreering genomen, omdat ze in het algemeen voor be
lastingdoeleinden zijn ingevoerd. Alle perceelen van hetzelfde goed
worden verzameld onder één nummer, gewoonlijk „artikel" ge
noemd.
Om een goed aan te duiden zijn dus de volgende gegevens noo-
dig: „Artikel" no. 27 „Westbourne"
Perceel no. 2 blad I
7 II
19 IV
„27 V
Dit is een vrij ingewikkeld systeem van administratie, omdat het
moet worden herhaald in verschillende officieele registers, gewoon
lijk bij het kadaster tweemaal (in het perceelenregister en in den
legger), dan in het Grondregister en nog eens in het register voor
de Grondbelastingheffing.
De Noordelijke landen (Denemarken, Finland, Noorwegen en
Zweden) hebben geslachtenlang het eigendomsperceel als een
heid van het grootste belang voor den Staat beschouwd. Dit ziet
men duidelijk in Denemarken, dat reeds 2 kadasters had (van 1664
9 II
