77
den raad: iedere akte op zich zelf te beoordeelen.
Aan enkele van de gevallen, die zich daarbij kunnen voordoen,
is dit artikel gewijd.
Vooraf dient echter besproken te worden, wat een overeenkomst
van grensregeling is. Ons burgerlijk recht huldigt den algemeenen
regel, dat de partijen volkomen vrij zijn in het sluiten van overeen
komsten en dat zij rechtsgeldig zijn, tenzij deze in strijd zijn met
de openbare orde, de goede zeden, etc., of niet voldoen aan andere
door de wet gestelde eischen. Partijen mogen aan de gesloten over
eenkomst den naam geven, die hun goeddunkt, mits deze naam niet
opzettelijk onjuist is gekozen om anderen te bedriegen.
Hieruit volgt, dat partijen, die te goeder trouw zijn, iedere rechts
handeling, die de eigendomsgrens betreft en geen verkoop is, gerust
een grensregeling mogen noemen, als aan de eischen van den fiscus
(art. 64 Reg. wet) voldaan wordt.
Wordt een akte, die als een grensregeling is ingekleed, overge
schreven, dan is de vraag, welke gevolgen de wijze van behandeling
in den staat n° 75 voor den belastingdienst of het publiek heeft.
De heffing van het Registratierecht, (waarbij art. 64 Reg. wet aan
den Ontvanger gelegenheid geeft om onafhankelijk van den vorm
van de akte het juiste recht te heffen) is reeds lang geschied, als de
staat n° 75 wordt opgemaakt. De gegevens, die na toepassing in
den Legger aan den Belastingdienst verstrekt worden, zijn dezelfde
na redres of verwijzing.
Voor de Registratiebelasting is deze kwestie dus van geen belang.
Ook voor de Grondbelasting heeft deze geen praktische betee-
kenis, zooals uit het volgende voorbeeld blijkt.
Oppervlakte, die verwezen of geredresseerd moet worden: 1 are
bel. opbr. per ha bel. opbr.
n° 32 20 are 200 40.—
n° 33 20 are 180 36.—
Na verwijzing:
n° 132 19 are 200 38.—
n° 133 21 are v 38.—
Na redres:
n° 32 19 are 200 38.—
n° 33 21 are 180 37.80
Het verschil voor perceel n° 33 is dus 0.20 bel. opbr. of 1.7 cent
grondbelasting.
