61
gen dage geduuren zal voor haar en haaren Erfgenamen, ofte na
komelingen Er werd overeengekomen, „dat de Inwoonderen van
Pacelo, Oldemarkt ende den Haare ende niemand anders dezelve
ettinge der voor ende naweijden op ten bovenzijligen broeke voors.
van nu voortan tot Ewigen daagen alleenig hebben en beholden
zullen tot aan Luttikensijldiep toe". Dat waren het Ooster- en Mar
kerbroek.
De „ettinge tusschen en buiten zijlen" (Tusschen- en Buiten
broek) bleef geheel „tot voordeel und profijt der Inwoonderen des
karspels van IJsselham die nu zijn ende aldaar woonende in IJssel-
hamme comen mogen".
Het „accoort' bevat verder de noodige voorwaarden en ga
ranties en de belofte tot wederzijdschen bijstand.
We zien, dat in 1570 de voorweide nog uitgeoefend werd; vol
gens den brief van 1384 „Int yerst van den jaer tot XIIII nacht
voer sunte Philips ende Jacobs dach".
Wanneer en hoe dit recht tenietgegaan is, is niet bekend.
We gaan thans verschillende besluiten en regelingen van lateren
datum al bewijzen deze, dat er zoo nu en dan opnieuw on-
eenigheid ontstond voorbij en springen over naar het tijdperk
der Fransche heerschappij.
Uit de hiervoor genoemde dorpen werd in 1811 de gemeente
Oldemarkt gevormd. Het ligt voor de hand, dat veel wat vroeger
door de dorpsbesturen werd gedaan, ter regeling aan de gemeente
lijke overheid kwam. Het gemeentebestuur trad in den vervolge dan
ook inzake de naweide regelend op.
Al spoedig - in 1819 deden ingezètenen van Oldemarkt en
Paasloo door middel van een verzoek aan Gedeputeerde Staten een
poging om de naweide op alle vier Broeken voor alle ingezetenen
der gemeente gelijkelijk open te stellen.
Te verwonderen is zulks niet. Door de toeneming van de bevol
king dezer dorpen werd reeds sedert lang in verhouding tot IJssel
ham meer vee in de Broeken ingeschaard. Ook zal destijds, even
als tegenwoordig, vanwege de kwaliteit de voorkeur aan Tusschen-
en Buitenbroek zijn gegeven.
De indieners van het verzoekschrift kregen nul op het rekest.
Gedeputeerde Staten vereenigden zich geheel met het van den
Schout van Oldemarkt ingekomen rapport en antwoordden, dat
