dA= j+l+ln' t'(m;)'j„6)
dA= j_g- 1+ 2tg2go/_g_\2j
m0 r 2 tg <p0 \m0 r) 1
18
leidt men door reeksontwikkeling af:
d A A A0 (cp cp0) tg h0 sin A0
^0)2 sin 2 Ao (1 2 tg2 ho)
of bij benadering:
P 2 tg 9?o p 1
De derde term in bovenstaande reeksontwikkeling, welke luidt:
(<P <Po)3 tg h0 sin A0 j 1 tg2 h0 1 2 cos2 A0)
of bij benadering:
1 3 tg2 cpo iep
tg <po
6
is voor Nederland maximaal slechts 0,1" en dus verwaarloosbaar.
De in (16) optredende h0 kan worden berekend met:
sin h0 sin cp0 sin <S -j- cos cpo cos <S cos (r tx).
Met voldoende nauwkeurigheid kan men hierin S So en
x ao stellen.
Verder kan men in (16) bij benadering stellen:
<P <Po 1
p m0 r
waarin y de ordinaat is in de stereograflsche kaartprojectie, r de
straal van den aardbol en m0 de vergrooting in het centrale punt
Amersfoort.
Voor de formule voor d A, welke dus wordt:
werd het nomogram op blz. 17 (fig. 7) ontworpen. Dit nomo
gram werd zoo geconstrueerd, dat men voor het reduceeren van
een geheele, mits niet al te lange, reeks waarnemingen op één sta
tion (r en y constant), de afleeslijn slechts éénmaal behoeft in te
stellen.
T ijdtransformatie.
De hier ontworpen methode van azimuthsbepaling vermijdt het
gebruik van rechte klimming en declinatie. Men behoeft dus niet,
zooals bij alle andere methoden, in het bezit te zijn van een astro-
nomischen almanak voor het jaar waarin de waarneming wordt ge
daan.
Een astronomische almanak bevat echter ook tabellen voor de
omrekening van zonnetijd in sterretijd. Het ligt nu voor de hand te
trachten geheel onafhankelijk van den astronomischen almanak te
Ao tg ho (17)
