135
en het daarna plaatsen van een hek op de plaats waar de sloot
gelegen heeft.
Mij is een geval bekend, dat voor een rij woningen naast elkan
der een achttal akten moesten worden opgemaakt voor overdrachten
van 6 tot 1 centiare. Bespottelijk.
Een andere wegverbreeding met inbezitneming door een ge
meente na overdracht om niet van strooken van een gedempte sloot
van 20 a 50 cm breed, werd uitgevoerd als particulier werk door
den landmeter, gevolgd door het opmaken van acten. Duur.
Gevolg: iemand vindt daarop een middel, nl. de gronden voor
wegverbreeding worden verkregen door vestiging van een erfdienst
baarheid van openbaren weg. De eigenaren worden met een over-
eenkomstje afgeloopen en buiten het Kadaster om is alles in orde.
De landmeter weet het en helpt het publiek bij het verdeelen van
de aan den weg op te meten terreinen in te betalen en niet te be
talen oppervlakten.
Nu de wet: de gemeentebesturen wijzen de gronden aan, die tot
openbaren weg worden verklaard. Daarvoor is toch bij het Kadaster
wel een plaats in te ruimen met invoering van bijzondere legger-
artikelen en splitsing van de perceelen. Ook hier: de wetgeving sluit
niet!
g. Aanplempingen: In een gemeente wordt veel land door aan
plemping „gemaakt"' en voor teelland bestemd.
Ieder eigenaar vraagt vergunning daarvoor aan het hoogheem
raadschap Rijnland. Dit lichaam weet uit de grenzen te water even
min raad als de eigenaren zelf en schuift de grensaangelegenheid
maar op de eigenaren terug. Vandaar vele grensoverschrijdingen en
mijn ijveren voor water in de gezamende hand en nameting van de
aanplempingen, want: hoe beter het Kadaster, hoe schriller de
fouten!
h. Bij gedingen over eigendommen en voor het naspeuren van
erfdienstbaarheden ziet men recherches aanvragen van de afstam
ming van perceelen in drooggemaakte polders tot op den toestand
der oorspronkelijke (minuut)plans, een dwaas gedoe voor een ge
woon mensch. Daarom mijn voorstel bij droogmakingen alle betrok
ken eigendommen in een gezamende hand te brengen met ophef
fing van alle erfdienstbaarheden en een gezonde regeling van de
onderzettingen.
Overdrachten „met alle lusten en lasten, zichtbare en onzicht
bare erfdienstbaarheden" dienen te verdwijnen. De verkooper moet
opsommen de lasten en lusten die hij kent; dat hij voor onbekende
lasten niet kan instaan en onbekende lusten niet kan overdragen,
spreekt in het algemeen genomen vanzelf. Verder: er is nog een
rechter.
i. Een hooggeplaatst overheidslichaam heeft de gewoonte bij
wegenaanleg na de overschrijving der akten van aankoop met de
eigenaren zoo noodig verder te onderhandelen en zonder akten de
koopgrenzen te veranderen zoolang de kadastrale dienst de op-
