237
tegen de toekenning en omschrijving van rechten op de lijst van recht
hebbenden bij de herverkavelingscommissie in te dienen en hieromtrent
eventueel door de rechter is beslist, staan, evenals dit bij een ruilver
kaveling het geval is, de rechten van ieder vast, en kunnen slechts zij
die op die lijst voorkomen als rechthebbenden worden erkend.
Bepaald is verder, dat iedere eigenaar recht heeft op het verkrij
gen van een waarde in kavels, welke staat tot het geheel der waarde
van alle kavels, als de waarde van zijn in het blok opgenomen onroe
rende goederen tot het geheel der waarde van alle opgenomen onroe
rende goederen. Dit is dus hetzelfde principe, dat aan de Ruilverkave-
lingswet ten grondslag ligt. Daarnaast is de mogelijkheid geopend om
de vorming van zeer kleine, onexploiteerbare kavels tegen te gaan.
Behalve het opstellen van de lijst van rechthebbenden en het register
van de uitkomsten der schattingen, is het de taak van de herverkave
lingscommissie zo spoedig mogelijk de gegadigden op te roepen, die
in aanmerking willen komen hun bedrijf op Walcheren definitief te
verlaten. In principe kan zich hiertoe iedere grondgebruiker, hij zij
eigenaar of pachter, opgeven. De beslissing omtrent de vraag of be
paalde personen voor verplaatsing in aanmerking komen, is uiteraard
een zaak waarbij zowel de belangen van Walcheren als die van het
gebied waarheen de verplaatsing zal geschieden, in de eerste plaats
derhalve de N.O. Polder, zijn betrokken. Vandaar dat is voorgeschre
ven, dat deze beslissing door de herverkavelingscommissie slechts kan
worden genomen met goedkeuring van de Minister van Financiën,
onder wie het beheer van de staatsgronden, waarop de van Walcheren
vertrekkende boeren zich zullen kunnen vestigen, ressorteert. Perso
nen, van wie niet verwacht kan worden, dat zij in staat zijn tot een
redelijke bedrijfsvoering, zullen uiteraard hun bedrijf niet naar de N.G.
Polder of elders mogen overbrengen. Degenen die in aanmerking
komen om in de N.O. Polder of elders grond te pachten, tekenen een
verklaring, inhoudende, dat zij de hun in eigendom toebehorende grond
zullen verpachten, resp. dat het recht van pacht dat zij tot dusver
hadden, zal eindigen. De regering hoopt, dat op deze wijze voldoende
cultuurgrond vrijkomt om ondernemers van tot dusver niet levens
vatbare bedrijven in staat te stellen voldoende grond bij te pachten
of eigen,- tot dusver verpachte grond, zelf te gaan gebruiken. De
eigenaars zijn dan nl. verplicht de grond of zelf in gebruik te nemen
of te verpachten en, aangezien in het wetsontwerp is bepaald, dat de
te sluiten pachtovereenkomsten de goedkeuring van de herverkave
lingscommissie behoeven, kan deze er voor zorg dragen, dat de grond
ten goede komt aan die ondernemers, die hieraan de meeste behoefte
hebben. Zijn er eigenaren die niet bereid zijn te verpachten, dan kan de
herverkavelingscommissie zelf een recht van pacht vestigen, dat de
zelfde kracht heeft als een tussen partijen aangegane overeenkomst.
Het ontwerp zorgt ervoor, dat met de belangen van partijen rekening
wordt gehouden, terwijl beroep van de beslissing der herverkavelings
commissie open staat.
Mocht op deze wijze niet voldoende grond beschikbaar komen, dan
heeft de herverkavelingscommissie de bevoegdheid aan te wijzen welke
15*
