N.
S
N.E. Z*
U.'AvSZ.'A
246
gering. Eerst daarna werd het land door de landmeters the United
States surveyors opgemeten en in kaart gebracht. Sedert 1785 had
deze opmeting volgens het zogenaamde „rechthoekige systeem" plaats,
hetwelk het eerst in Ohio werd toegepast. Het land wordt hierbij op
gemeten in eenheden, 6 mijlen lang en 6 mijlen breed, de zogenaamde
„townships", welke ook tot politieke eenheden of gemeenten werden.
Een township wordt verdeeld in 36 „sections", elk zo mogelijk een
mijl breed en een mijl lang, dus 640 acres omvattend, wanneer men ten
gevolge van een aanwezige rivier of een meer niet met „fractional
sections" te maken heeft. De secties worden steeds genummerd als in
bijgaande figuur staat aangegeven. Elke sectie wordt in vier gedeel
ten, de NE, NW, SE en SW „quarters" onderscheiden. Een „quar-
6
5
1
3
2
V
8
9
10
II
li
ie
17
16
IS
11
13
19
SO
2/
82
23
21
30
89
28
27
26
85
3/
32
33
31
55
36
K
O
CV
160 ACR.ES.
to
ÏN
80 ACRES
80 ACRES
S.E. 'A
or S.EC4
^Oacms
0FS£. 'A
S.E.
Een township
De verdeling van een sectie
tersection" wordt op haar beurt in kwarten van 40 acres verdeeld, de
kleinste wettelijke onderdelen in de kadastrale registers der Unie. Het
zijn deze „quarters", „eighties" en „fourties", die in het leven van
de Amerikaanse 'landman zulk een belangrijke plaats innemen en tot
het ontstaan geleid hebben van een bepaald Amerikaans type, de
„real es'ate man", kortweg de „realtor", de landhandelaar, genoemd,
welke in geen Amerikaanse stad of dorp ontbreekt en reeds in Dickens'
„Martin Chuzzlewit" en later in Sinclair Eewis' „Babbitt" is ver
eeuwigd.
Langs de grenzen der secties werden de verkeerswegen aangelegd,
waardoor het landschap het dambordkarakter kreeg, zoals wij dat
uit de Haarlemmermeer en eerder reeds uit de Beemster en de Scherm-
meer kennen.
Het land dat in kaart was gebracht, werd ingeschreven in de re
gisters van het General Land Office te Washington en ten verkoop
aangeboden. Gegadigden wendden zich daartoe tot dit hoofdkantoor
of tot een der bijkantoren land offices in de verschillende staten.
De landhonger was toentertijd echter zo groot, dat velen zich van de
„wet" niets aantrokken en zich eigenmachtig vestigden op nog on
bewoond land, uitgaande van de gedachte, dat het land behoort aan
