271
In latere jaren trachtte men nieuwe inmetingen te verankeren aan
goed gemarkeerde blijvende terreinpunten, zoals hoeken van huizen.
Hierbij zat dus voor tenminste grensuitzetting later mogelijk te maken,
de kaartering bleef door de slechte ondergrond onnauwkeurig. Uit
zetting kon alleen geschieden via opzetting van het oorspronkelijke
meetlijnensysteem. De nauwkeurigheid hiervan is uit te drukken in
foutenkrommen, immers herhaling van opmeting en uitzetting geeft
een puntenhoop voor het uitgezette punt. De afmetingen van deze
uitzetfoutenkromme mogen een bepaalde grens niet overschrijden
de meest ideale vorm zal een cirkel zijn.
De nauwkeurigheid van de uitzettingsmeting zelf kunnen we ook
door een, nu kleinere, foutenkromme aangeven; herhaling van de
uitzetting van één opmeting geeft immers ook een puntenhoop voor
het uitgezette punt.
Het verschil tussen de afmetingen van beide foutenkrommen is te
wijten aan de nauwkeurigheid van de oorspronkelijke opmeting. De
puntenhoop hiervoor is niet te verwezenlijken, omdat wij dan de be
schikking moesten hebben over een kaart met foutloze onderlinge
ligging van de uitgangspunten. Toch kunnen wij theoretisch voor
deze nauwkeurigheid een foutenkromme berekenen, waar uit de kaart
de globale ligging van de verschillende punten bekend isvoldoen
moet hij aan de eis, dat uit foutenkrommen van meting en uitzetting,
d.w.z. uit de hieraan ten grondslag liggende moduli en correlatie-
termen, de uitzettingsfoutenkromme afgeleid kan worden. Bij be
nadering mogen wij bij geliyke meetnauwkeurigheid de afmetingen van
de eerste twee gelijk, die van de laatste V 2 maal zo groot stellen.
Beschouwen wij de beide eerstgenoemde foutenkrommen als normale,
dan komt het mij voor, dat de resulterende foutenkromme in wezen
is de relatieve foutenkromme van uitgezet t.o.v. opgemeten punt.
Hierdoor is de mogelijkheid geschapen opzet en nauwkeurigheid
van een nieuwe meting af te stellen op de onderlinge afstand van
vaste punten en de grootte van de vereiste uitzetnauwkeurigheidhet
is hierbij mogelijk kleine onafhankelijke storingen van deze vaste
of uitgangspunten in rekening te brengen door het aannemen van
cirkelvormige foutenkrommen in deze punten.
De vereiste uitzetnauwkeurigheid hangt natuurlijk van de aard van
de grensverzekering ten tijde van de opmeting afmidden sloot is
minder scherp gedefinieerd dan midden muur.
Naast de reeds vermelde normale foutenkrommen van de oorspron
kelijke en de uitzettingsmeting, kunnen wij voor beide ook van punten-
paren relatieve foutenkrommen berekenen. Het merkwaardige gevolg
hiervan is, dat de resulterende nauwkeurigheid van een puntenpaar na
uitzetting uitgedrukt moet worden in een resulterende relatieve
foutenkromme. Hiertegenover zouden wij de resulterende uitzet
foutenkromme van een punt als een normale moeten beschouwen,
terwijl ik hem zo juist ook als een relatieve meende te mogen op
vatten. Hantering van deze begrippen zal dus steeds grote voorzichtig
heid eisen bij vergelijkende beschouwingen. Verwarring kunnen wij
grotendeels uitsluiten als wij het begrip relatieve nauwkeurigheid
