148
verkaveling wordt besloten. De Minister van Landbouw beslist, hetzij
ambtshalve, hetzij op verzoek van minstens drie eigenaren, van een
landbouwvereniging of van een openbaar bestuur of instelling, dat tot
een onderzoek zal worden overgegaan nopens een ontwerp van ruil
verkaveling.
Het onderzoek omvat:
ie) een raadpleging van de eigenaren en van de andere houders van
zakelijke en persoonlijke rechten gedurende een periode, waarin
voor iedere belanghebbende ter inzage liggen
een kaart van het blok met een voorlopig plan van wegen en
waterlopen,
een plan van grondverbeteringswerken, z.g. facultatieve werken,
een lijst van kadastrale eigenaren, waarop tevens is vermeld
het gedeelte van de vermoedelijke kosten die ten laste van de
eigenaren komen en de wijze van omslag dezer kosten,
2e) een beraadslaging van de in algemene vergadering bijeenge
roepen eigenaren, waarbij deze over het ontwerp stemmen.
Wanneer het ontwerp van ruilverkaveling de instemming verkrijgt
van minstens de helft van de eigenaren, die tenminste de helft van
de oppervlakte van het blok vertegenwoordigen, wordt het aan de
koninklijke goedkeuring voorgelegd. Vereist is dus een z.g. dubbele
meerderheid zoals in Nederland vóór de wetswijziging van 1938.
Evenals bij ons wordt de eigenaar, die ondanks openbare en bij
zondere kennisgeving niet op de stemmingsvergadering verschijnt,
geacht vóór te stemmen.
Afdeling 2 het belangrijkste deel uit het ontwerp regelt
de eigenlijke ruilverkavelingsprocedure.
Bij het K.B. waarbij de ruilverkaveling wordt verordend, wordt
een comité benoemd, dat belast is met de uitvoering.
Dit comité bestaat uit drie leden t.w.
een afgevaardigde van de Minister van Landbouw, tevens voor
zitter,
een afgevaardigde van de Minister van Financiën, die volgens
de m.v.t. in de regel een ambtenaar zal zijn van de Domeinen
of van het Kadaster en
een afgevaardigde gekozen door de vergadering van stemge
rechtigden.
Het Ruilverkavelingscomité treedt op namens de Staat en beslist
over alles wat de uitvoering van de ruilverkaveling betreft. De Bel
gische ruilverkaveling gaat dus meer in de richting van ambtelijke uit
voering dan de Nederlandse.
Het comité stelt, bijgestaan, indien het zulks nuttig acht, door één
of meer deskundigen, de waarde vast van elk perceel, tekent deze aan
op een lijst waarop ook worden vermeld naam en adres van de eige
naren, van de andere houders van zakelijke rechten en van de huur
ders. Deze lijst wordt ter inzage gelegd, waarvan kennisgeving wordt
gedaan. Omtrent de gegevens op de lijst kunnen bezwaren worden
ingebracht bij het comité. Na afloop van de termijn voor de raad-
pleging stelt het comité de lijst definitief vast, waarna de lijst voor
