181
zeer steile rotsen minder steil worden voorgesteld, doordat alle hoogte
lijnen nog naast elkaar met stippeltjes er tussen, worden getrokken,
terwijl ze eigenlijk vrijwel zouden moeten samenvallen.
De nieuwe Engelse kaart heeft dus nog
het bezwaar, dat men van een rotsgordel
of een steil klif aan de kust de hoogte
niet direct kan zien en deze eerst moet
uitrekenen uit hoogtecijfers bij aangren
zende hoogtelijnen (zie fig.)
Wat de projectie van de nieuwe kaart
betreft, gaat Engeland weer een eigen
weg. Men heeft hiervoor de Transversale
Mercator-projectie gekozen, waarbij, zo
als men weet, de cylinder de aarde raakt
volgens de middenmeridiaanaan weers
kanten daarvan neemt de vervorming snel toe. zodat deze projectie
alleen van nut is voor smalle in N-Z richting uitgestrekte landen. Of
deze nu werkelijk de best mogelijke projectie voor Engeland is, valt
niet zo direct te zeggeh.
Fragment van de reliëfweer
gave op bl. 40/09, 1 25 000
(kust bij Bournemouth)
De One-Inch 'map
Naast de nieuwe topografische kaart blijft ook de oude One-Inch
map nog in gebruik in de popular editiondie nu van de nieuwe kilo-
meter-ruitering wordt voorzien. Hiervoor is dus de oude schaal van
1 inch to a mile, dat is 1 63 360 nog behouden. Ik mag er hier aan
herinneren, dat de Verenigde Staten als schaal voor de topografische
kaart 1 62 500 kozen, die voor het grote publiek de schaal van 1 inch
to 1 mile voldoende benadert en toch in het decimale systeem bruik
baar is.
De One-Inch map vertoont een wat kleuriger beeld dan de nieuwe
topografische kaart, door het groen van de bossen, de rode opvulling
van wegen enz.voor de hoogtelijnen is soms een te lichte oranje
achtige kleur gekozen, die weinig opvalt. Het aantal kleuren is echter
toch nog altijd veel minder dan bij de Nederlandse en Indische topo
grafische kaarten, waar met afzonderlijke tinten het bodemgebruik
wordt voorgesteld (bv. lichtgroen voor weilanden, lichtrood voor heide
enz. op de Nederlandse kaart, tinten voor sawah en kampongs op de
Indische) en die daarom een heel eigen type vormen.
Er is met deze One-Inch map vroeger heel wat geëxperimenteerd.
Behalve de gewone uitgave, die acht kleuren bevat, heeft een relief-
edition met bergschrapjes bestaan, die eerst geen en later een klein
aantal hoogtelijnen bevatte, en verder een layered edition met ge
kleurde hoogtezones, waarbij elke zone van 300 ft een aparte kleur
had. Er bestaat zelfs een combinatie van de layered- en relief-editions,
maar dit is niet meer dan een experiment.
Merkwaardiger nog is de new relief edition, die voor de oorlog
een tijd in gebruik is geweest. Ook deze heeft zowel hoogtelijnen als
hellingschrapjes, maar deze schrapjes hebben de eigenaardigheid, dat
