195 noemde methode de voorkeur worden gegeven daar zij een beter inzicht in het probleem mogelijk maakt. VII. Steréoscopie. Albert L. Nozvicki: Beginselen der stereoscopie. Behalve aan de normale verschijnselen der stereoscopie wordt in dit artikel ook aan dacht besteed aan de bepaling van hoogten en hoogteverschillen met behulp van stereometers. De theorie over dit onderwerp hoort m.i. in hoofdstuk VI thuis. Het artikel is nogal oppervlakkig. Revere G. Sanders: Oriënteer Uzv stereoscoop op de juiste wijze. Hierin wordt gewezen op het belang van de waarneming in kernvlak- ken voor het bereiken van de maximale nauwkeurigheid en minimale ooginspanning bij stereoscopische waarneming, echter zonder deze kernvlakken bij name te noemen. RS. Quackenbush, Jr.: Drie-dimensionale vecrografie. Hierin wordt een lans gebroken voor de toepassing van gepolariseerd licht voor het afdrukken en waarnemen van stereobeelden. Over de optische en mechanische dessous wordt echter gezwegen. VIII. Interpretatie. William C. Putnam: Foto-interpretatie. Voor het tekenen van èen kaart uit luchtfoto's is het, evenals voor het eenvoudiger „lezen" van foto's, noodzakelijk dat men een juiste interpretatie geeft van het van wit tot zwart reikende patroon van tinten waaruit de foto be staat. De schrijver geeft een overzicht van de terrein- en cultuurhoe- danigheden die uit ongeveer verticale luchtfoto's herkenbaar zijn. Het gemakkelijkst te herkennen zijn de resultaten van menselijke arbeid als daar zijnwegen en spoorwegen, bruggen, kanalen, gebouwen, ver kavelingen etc. In de tweede plaats komt de interpretatie van de plantengroei, op de voet gevolgd door de herkenning van terrein for maties als rotsen in verschillende soorten. In vele gevallen is de bodem structuur (gelaagdheid, golvingen en plooiingen) eveneens te over zien, terwijl allerlei erosieverschijnselen, door water of ijs veroorzaakt, hun eigen kenmerken hebben. Verschillende soorten van oevervormen kunnen aanleiding geven tot interessante conclusies omtrent de eigen schappen en de geschiedenis van de bodem. Al met al een zeer lezens waardig artikel dat met een aantal fraaie foto's is verlucht. IX. Puntsbepaling met behulp van voerstraalmethoden. Deze methoden, bij ons hoofdzakelijk toegepast in de vorm van een mechanische radiaal-triangulatie, vormen een zeer essentieel bestand deel van de in Amerika gebruikelijke werkwijzen voor puntsbepaling. Dit hoofdstuk is dan ook vrij uitvoerig en gedetailleerd en bevat drie artikelen. C. E. Kowalczyk, Z,. F. Fish en A. P. Dill: De voerstraalmetkode. Na een inleiding waaruit blijkt waarom voor puntsbepaling het beste op de foto gemeten richtingen kunnen worden gebruikt, waarna wordt nagegaan hoe de invloed van hellingen der opnemingsas en hoogte verschillen in het terrein zich manifesteert^ wordt een gedetailleerde beschrijving gegeven van een methode voor grafische radiaal-triangu-

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1948 | | pagina 205