P'
kV
kv T"
(6)
(7)
226
voortplantingswet der fouten. Schrijfwijze en definitie volgen uit b.v.
(i)
waarin nx middelbare fout in de grootheid X
H middelbare fout in de (eventueel fictieve) waarneming
met gewicht i
X, X cofactor van X.
Evenzopxy
X,Y,
(ia)
waarin pxy het correlatiebedrag tussen X en Y is.
Uit de behandeling van het veref feningsvraagstuk met korrelaten
(eerste standaardvraagstuk) blijkt een in vele gevallen eenvoudiger
methode van berekening van de cofactoren van functies van de met
dit vraagstuk vereffende grootheden. Waar Harkink in zijn werk de
klassieke oplossing geeft, wil ik in grote lijnen de nieuwe methode in
de bekende notatie voor correlatievrije waarnemingen aangeven.
Stel de vereffende waarnemingenP\, Pn, verkregen zijn de
waarnemingen: p\p„, zodat, als de correcties fi,fn ge
noemd worden, geldt:
Pt
Ei (i
I
(2)
Stel als voorwaarden: [u\ P\\
«o<
[ViP-t]
Vo, [Wi/'i] Wo,
of met (1):
[u\ fi]
5= Uo
[«i
tui
Vi fi]
V0
[Vi
[w-, fi]
W0
[Wi
1
Uit de normaal vergelijkingen
uu
-g
k„
uv
-g
uw~
- g
k
n W f j
nv
vv
vw
1
Z g -
ku
-g -
kv
g J
kw (4)
~UIV~
-g
ku
~wv
-g
~ww~
- g
h I
lossen we de korrelaten k op met de methode der onbepaalde coëffi
ciënten
ku Quu^u "l" QltV tT "j— Quw Af» j
kV 1 Quv tjt Qvv^v Qvw^wi I (5)
kw QuvPu Qurv^v "I- Qwvjt-w -
Nu blijkt dat deze Q-getallen de cofactoren der k's zijn, nl.
Quu
kuku
kUkv Qu
k-v kv Qv.
Qv.
ku kw Quw kv kw Qvw kw I kVU Qv
zoals Bruins in dit tijdschrift jg. 1948 blz. 60 reeds aangaf.
Tevens is:
«i Vi W;
fi T 1 X. v "t" TT K
Kgi
