294
en de Nederlandse Antillen kregen een ruime plaats. Alleen het
plaatjes kijken in dit boekwerk is al een groot genot. Behalve de vele
opnamen door de K.L.M. van voor en na de oorlog komen ook veel
vooroorlogse foto's voor, afkomstig van de luchtvaartafdeling Soester-
berg en van de geallieerde luchtmacht, gedurende de bezetting gemaakt.
Uit alles blijkt, dat ook beoefenaars van andere wetenschappen dan
de kartografie steeds meer van de luchtopnamen gebruik zullen gaa
maken. Ook met hun belangen zal bij een eventuele nieuwe luchl
opneming van ons land rekening moeten worden gehouden.
W. v. R.
Schweizerische Zeitschrift für Vermessung und Kulturtechnik,
1948 blz. 99 en 1948 blz. 116: A. Pastorelli, Fotogrammetrie en
kadasterplans op grote schaal.
Beschrijft de luchtkaartering tussen 1944 en nu van ongeveer 4500
ha land gelegen in het dal van de Blenio, een berglandschap in Itali
aans-Zwitserland, verdeeld over 15 gemeenten. In een vorig artikel
wordt gesproken over een gemiddelde helling van 50 Doel is
kadastrering en sanering. De toestanden zijn hier wel zeer verschil
lend van die wij kennen. Er wonen 656 families, iedere familie bezit
gemiddeld 134 percelen met een gemiddelde perceelsoppervlakte van
250 ca. Het kleinste perceel is 23/2 ca met een jaaropbrengst'van 3 kg
aardappelen. Een oude vrouw had 22 percelen met een totaalopper
vlakte van 250 ca. Èr waren hooistallen met 8 bezitters, de stallen in
8 vakken verdeeldde achtersten moesten wachten tot de voorsten hun
hooi hadden opgevoerd. Stellen we ons deze lapjes grond voor, moeilijk
bereikbaar tegen berghellingen. Er is geen kadaster, wat de handel
in grond belemmert en hypothecaire credietverlening practisch on
mogelijk maakt.
De bevolking werd geïnstrueerd haar percelen aan te duiden met
piketten waarop witte kartonnen kaarten van 20 X 20 cm. Gevlogen
werd op 1000 m voor de kaart op 11000. De technische grondslag
werd aangeduid met kaarten van 40 X 40 cm. Deze werd gevlogen op
2500 m. Het terrein leende zich uitsluitend voor stereografie. (Schrij
ver wijst er op dat alleen ontschrankte foto's in dit terrein niet bruik
baar waren.) Met behulp van vergrotingen van de foto's moesten in
het terrein de witte puntjes worden verbonden op aanwijzing van de
eigenaren; daarna kon pas worden gekaarteerd (met autograaf van
Wild).
Dit is een kort résumé. Wat in het artikel opvalt is de goede samen
werking tussen de betrokken diensten en ook met de bevolking en de
wil om tot een resultaat te komen waarvan de nauwkeurigheid afge
stemd is op het doel. De laatste zinnen luiden„Het is goed te be
grijpen dat dit gebruik van de fotogrammetrie de grootste belangstelling
zowel in Zwitserland als in het buitenland ondervindt. De buitenlandse
bezoekers beschouwen deze methode als de meest rationele; ja zelfs
als de enige verlossing uit de onmacht om met de gebruikelijke metho
des hun grote kadastrale vraagstukken op te lossen. De fotogrammetrie
zal hun zeker nog waardevolle diensten verlenen".
