RECHT EN ADMINISTRATIE
P. H. M. PLASMAN
Coördinatie van meet- en kaarteerwezen
Coördinatie van het meet- en kaarteerwezen is een logische conse
quentie van de kaarteringsgeschiedenis in alle landen die het nut van
goede kaarten voor hun ontwikkeling en huishouding inzagen. Van
oudsher brengen kaarten de aarde of gedeelten daarvan in elk gewenst
aspect en in een gemakkelijk hanteerbare vorm op de schrijftafel van
hen die werkzaamheden op, onder of boven de aardkorst hebben te
verrichten. De categorieën van gebruikers en de doelstellingen voor
exploratie, ontwerpen en bedrijfsvoeringen, breiden ook nu nog zich
steeds meer uit. En indien deze kaarten, door de zichtbare kaart-
elementen, i.e. de details, vaak een geheel verschillend aspect tonen
voor hetzelfde terreindeel, dan blijft het een feit dat de onzichtbare
kaartelementen, i.e. de netten, niet alleen de kwaliteit van de kaart
zelve bepalen, doch ook voor alle kaarten gemeenschappelijk moeten
zijn, wil men die kaart uit een algemeen kaarteringsoogpunt als goed
kwalificeren.
Hierin ligt een der oorzaken van het vastlopen van het kaarteer-
bedrijf in vrijwel alle landen, dat er talrijke ongeorganiseerde groepen
van kaartmakers zijn, die niet of onvoldoende inzien, dat zij enorm
veel zgn. „dubbel werk" verrichten. En wel omdat zij zich de waarde
van een goede en vooral gemeenschappelijke en verzekerde grondslag
niet realiseren, en ook de detailmetingen, die de oppervlaktefiguratie
van de aardkorst vastleggen, steeds door herhalen.
Het gevolg daarvan is, dat het kaarteringsprobleem onverdiend als
duur en onbevredigend-oplosbaar gekwalificeerd wordt. Zelfs het
meest moderne instrumentarium en het beste vakmanschap zullen geen
verbetering in die publieke mening brengen, tenzij het meet- en kaar
teerwezen zelf grondig wordt gereorganiseerd. In dit verband spreekt
G. F. Syme over „a million dollars or more" kostende individuele
netten, die „utterly valueless for future accurate use" zijn. Hij veroor
deelt de in Amerika gevolgde werkwijze omstreeks 1933, als „casting
priceless byproducts of a great factory into the sea".
Dezelfde kwalificaties zijn of waren van toepassing op tal van
andere landen. En terecht. Immers zonder een goede wiskundige
grondslag altijd moeizaam kaarteren met als resultaat onbevredigende
tot onbetrouwbare kaarten. Zonder een gemeenschappelijke grondslag
steeds hernieuwde netmetingen voor de samenstelling van de velerlei
kaarten die tezamen „de" kaart van een land vormen. Zonder ver
zekerde grondslag steeds een gebrekkige, zo niet onmogelijke bijwer-
Hoofd van het Kadaster in Ned.-Indië
(Lezing, gehouden op het 7e congres der N.L.F. te Utrecht op
25 October 1947.)
