63
De grootheden k' worden thans opgelost naar de grootheden
Dit geeft
ka +0,2504' 0,125 4' 0,125 4'.
kb' 0,125 4' 0,250 tt' 0,125 4'.
kc' 0,125 tj 0,125 tt' 0,250//.
In de coëfficiënten van de grootheden hebben we nu dus
de nauwkeurigheidstensor der grootheden k'Vervolgens be
rekenen we de tensor van de grootheden v'
T'l ka kc'dus öp,' v' QkJ kj Qkc' kj 2 QkJ kJ,
v2' ka'~ kc\ a; p/ Ö4' „j - 2 Qk> k>,
enz.
Öp,' p2' Qkj kj Qtj kc' Qkj kj - Qkj tj,
of ingevuld
Qv\ VI 0,250 0,250 2 x O, I 25 0,250,
öpj' V2' 0,250 0,250 2 X 0,125 0,250,
Qvl' pj' 0,250 0,125 0,125 0,250= 0,250.
enz.
Deze grootheden Qv.' VJ zijn dus de coëfficiënten van de nauw
keurigheidstensor der grootheden v'
Nu moeten we nog overgaan van de tensor van de correcties
v' op de tensor van de gecorrigeerde richtingen. Dus:
Qpi P,' I Öp,' p,' I 0,250 0,750,
ÖP2' P2' I Öpj' pj' 1 0,250 0,750,
ÖP,' P2' O Öp,' pj' O 0,250 0,250.
Op deze wijze voortgaande kunnen we de gehele nauwkeurig
heidstensor van de gecorrigeerde richtingen berekenen.
7. Nadat in 4 bewezen is, dat de grootheden öik in de
vergelijkingen (5b) de coëfficiënten van de nauwkeurigheidstensor
der éénmaal gecorrigeerde richtingen zijn, zullen we thans de
methode Tienstra in het kort aangeven.
Het vraagstuk van 2 wordt direct in twee etappen gesplitst.
Eerst wordt vereffend op de driehoeksvoorwaarden, waaruit de
correcties v\' voortvloeien, die dus dezelfde zijn als de v\ in 3.
Daarna worden de coëfficiënten van de nauwkeurigheidstensor
(meestal kortweg ,ö-geta'len" genoemd) der éénmaal gecorri
geerde richtingen berekend en wordt thans voor de tweede etappe
de algemene minimumconditie [g-^ v\" vj'\ min gesteld. De
giv in deze vorm stellen voor de coëfficiënten van de gewiclits-
tensor. Deze zijn uit de nauwkeurigheidstensor af te leiden door
de groepen vergelijkingen
ön gi 1 Ö21 ^21 Ö31 £314
Öl2£n 022^21 Ö32<?31=0,
ö,3*i, 023^21 033^3, O,
