99
Hoofdstuk VII: Inleiding.
Hoofdstuk VIII: Puntenschalen.
Hoofdstuk IX: Vergelijkingen met 2
veranderlijken.
Hoofdstuk X: id. met 3 veranderlij
ken.
Hoofdstuk XIid. met meer dan 3
veranderlijken.
Hoofdstuk XIIid. met 3 veranderlij
ken.
Hoofdstuk XIII: id. met meer dan 3
veranderlijken.
Hoofdstuk XIV Projectieve transfor
matie van puntenno-
mogrammen.
gevolgd door een overzicht van de afbeeldingen en opgaven, en proe
ven van oplossingen van de opgaven.
In zijn voorbericht schrijft de auteur, dat hij zich in hoofdzaak
gericht heeft tot hen die in de practijk tot het ontwerpen en construe
ren van nomogrammen willen overgaan. Hierdoor is het karakter van
het boek bepaaldweinig theoretische bespiegelingen en regelrecht op
het verkrijgen van bruikbare resultaten gerichte beschouwingen. Het
is zeer nuttig ook van deze kant de nomografie te benaderen. Hoe
interessant en elegant een theoretische opzet is, men is daarmee, wil
men een goed nomogram vervaardigen, van de zaak niet af. Dikwijls
toch is het wel mogelijk in principe een oplossing of soms wel meerdere
oplossingen aan te geven, in de practijk gaat het er om tot het meest
bruikbare nomogram te geraken. Men moet zich dan van een groot
aantal eisen en details rekenschap geven en het is dan ook een ver
dienste juist van dit boek, dat aan deze realistische kant van het vak
zoveel aandacht is besteed. Aan de hand van een groot aantal doel
matig gekozen voorbeelden zet de schrijver in extenso de gehele ge-
dachtengang uiteen. Er vallen geen pasklare resultaten uit de lucht,
maar stap voor stap worden 'de diverse stadiën in de overwegingen
gevolgd, die ten slotte tot het gewenste doel voeren.
De schrijver heeft zich tot de hoofdzaken weten te beperken
nochtans is het behandelde van voldoende verscheidenheid om een groot
gebied te bestrijken. De draad die door het boek heenloopt is deze,
dat na de gebruikelijke discussies omtrent schalen en vergelijkingen van
twee veranderlijken, de lijnennomogrammen worden behandeld voor
drie en meer veranderlijken. De constructie van het nomogram is ge
baseerd op het schrijven van de gegeven vergelijking in determinant-
vorm, dit in tegenstelling met vele andere auteurs, die bepaalde grond
vormen opstellen, waar dan in concrete gevallen het op te lossen pro
bleem toe wordt herleid. Ik meen, dat het gebruiken van de determi
nant grote voordelen biedt, omdat de gedachtengang eenvoudiger is en
algemener. Ook lijkt het mij t-oe, dat de projectieve transformatie van
het nomogram hier het best op aansluit. Bij de behandeling van de
C. De nomografie,
Lijnennomogrammen,
Puntennomogrammen,
