143
vergelijkbare gegevens zullen kunnen beschikken. Maar ik wil nu
reeds trachten aan de hand van enkele mij bekende publicaties iets
nader op de door Korver gestelde kwestie in te gaan.
Jaargang 1931 nr. 3 van de Verslagen en Mededelingen van de
Directie van de Landbouw bevat de verslagen van in voorafgaande
jaren door de Centrale Commissie ondernomen studiereizen naar
Westfalen, Württemberg, Zwitserland en Frankrijk.
Uit het verslag van de in September 1930 naar Frankrijk gemaakte
reis blijkt wel zeer duidelijk welke grote~verschillen er tussen Neder
land en Frankrijk bestaan in de wijze van uitvoering van een ruil
verkaveling en dat deze een gevolg zijn van de totaal andere om
standigheden in elk land. In Nederland moeten in verband met de
belangrijk intensievere cultuur en de zoveel dichtere bevolking aan
zienlijk hogere eisen gesteld worden aan de technische uitvoering. Ons
doel is een voortdurende bevordering en verhoging van de bodem
productie. In Frankrijk staat voorop, de bestaansmogelijkheid van de
boer te verbeteren en de trek van het platteland naar de stad tegen te
gaan. Uitbreiding van culuurgrond behoeft daarbij niet te worden
nagestreefd, wel het voorkomen dat gronden braak blijven liggen.
Door de beperkte doelstelling hebben de uitvoerende commissies en de
landmeters daar het werk, dat in Nederland niet los gezien kan worden
van b.v. planologische en waterstaatkundige eisen, geheel zelf in de
hand. Er is geen stagnatie door tijdrovend overleg met andere diensten
omtrent tal van bijkomende vraagstukken. Wij lezen o.a.
„Ter wille van een goedkope uitvoering hecht men geen groot
gewicht aan goede perceelsvormen. Het stelsel van landwegen is in
de regel buitengewoon eenvoudig en naar onze begrippen van exploi
tatie zijn de landwegen te ver van elkaar gelegen. Bij een dergelijk
project moet de goede perceelsvorm wel in het gedrang komen".
„De schatting is belangrijk minder gedetailleerd dan bij ons. Als
vaste regel kan veilig worden aangenomen, dat de klassegrenzen steeds
samenvallen met kadastrale perceelsgrenzen. Nimmer worden meer
dan vier klassen bouwland en zelden meer dan twee klassen weiland
gemaakt".
Bij ons is het 'heel normaal in een ruilverkaveling meer dan 20 klas
sen aan te treffen en door de grote verscheidenheid van de grond
vele percelen voor de schatting te moeten onderverdelen.
In Nederland vergt het tegenover elkaar afwegen van de belangen
der eigenaren grote nauwkeurigheid in de uitvoering, in Frankrijk
kunnen de eisen lager zijn. Daar neemt de landmeter het werk aan
en het ligt voor de hand, dat hij slechts het allernoodzakelijkste
verricht. Het resultaat van zijn werk wordt door de kadastrale dienst
toegepast. Bij ons geschiedt de toepassing geheel door de ruilver-
kavelingsdienst.
Aan het verslag van de Centrale Commissie is een kostenbegroting
toegevoegd van de ruilverkaveling van de gemeente D'Houdelaucourt,
groot 400 ha. Het eindbedrag is 98.800 francs of 247 francs per ha,
waarvan voor rekening van de eigenaren: 78,5° francs Per ha.
