193
een perceel voor zijn gehele oppervlakte, waardoor dus dit perceel
verdwijnt. Dit kan inderdaad gewenst zijn in bijzondere omstandig
heden.
In een eigendom van A ligt een klein, reeds zeer oud, bijvoorbeeld
minuutperceeltje, staande ten name van B. Bij de deliminatie ten
behoeve van hermeting verklaren zowel B als A, dat B daar ter
plaatse geen grond heeft liggen. Er is van dit perceeltje op het terrein
ook niets te zien. In dit geval lijkt mij invoering van „te groot" voor
de gehele oppervlakte de aangewezen methode om ook dit in orde
te brengen.
Na het beschouwen van deze voorbeelden dient nu nog de vraag
te worden beantwoord: „Wanneer is redres niet geoorloofd?".
Ik heb hiervoor reeds gewezen op het geval, dat in een overgeschre
ven akte bindende maten zijn opgenomen. Deze sluiten natuurlijk later
redres uit.
Mr. Bes zegt in zijn artikel bij de bespreking van de „eerste zaak",
dat in dit geval redres niet toelaatbaar was. Naar mijn mening hangt
dit er helemaal van af, hoe en wanneer de oude grens was ontstaan.
Er was goed gedelimiteerd bij de hermeting. Dat B een lasthebber
stuurde, doet mijns inziens hieraan niets af. Er was geen verschil
van mening over de ligging van de grens. Nu is de vraag hier een
vraag die niet in het artikel van Mr. Bes wordt gesteld of beant
woord wat was er omtrent de oude grens bekend Was dit een
minuutgrens of een grens waarvan geen veldwerk van de laatste
30 jaar aanwezig was, dan lijkt mij redres alleszins verantwoord.
Eigenlijk is dit dan geen redres, zoals ik hiervoor reeds heb uiteen
gezet, maar eenvoudig: hermeting. Wij mogen dan niet zeggen, dat
het ene perceel 17 ca groter is geworden ten nadele van het andere.
Neen, we moeten de nieuw opgemeten grens beschouwen als te zijn
identiek met de oude, ook al wijkt de ligging daarvan op de nieuwe
kaart enigszins af van die op het oude plan. We hebben dan geen
zekerheid, dat de grens op het terrein inderdaad is verplaatst; de
wijziging op de kaart kan ook het gevolg zijn van de grotere nauw
keurigheid der tegenwoordige werkwijze.
Een ander geval is het natuurlijk, als de grens in de laatste 30 jaar
zou zijn ontstaan. Er is dan dus goed veldwerk van en de oude grens
kan met zekerheid op het terrein worden uitgezet. Ook dan kan redres
nog geoorloofd zijn in bijzondere gevallen, zoals in het boven beschre
ven voorbeeld van redres-aan wij zing.
Maar in vele gevallen zal hier redres inderdaad niet toegelaten
kunnen worden. Hiervoor is geen algemene regel te gevenelk geval
moet afzonderlijk worden bestudeerd.
Hier is overleg tussen de landmeter, het hoofd van het bureau en
de hypotheekbewaarder wenselijk. Raadpleging hierbij van een ver
trouwensman van het publiek, bijvoorbeeld van een notaris, zou nuttig
kunnen zijn. Daarmee ware dan het „kadastrale scheidsgerecht" ge
schapen.
Almelo, April 1949.
