242
De schrijver heeft door het samenstellen van deze handleiding de
literatuur voor de beoefenaars in de practijk van de aërofotogram-
metrie verrijkt en het boek kan worden aanbevolen aan allen die met
deze praktijk te maken hebben of te maken zullen krijgen.
SCHERPBIER
Prof. Earl Church: 1. Revised Geometry of the Aerial Photo
graph (1945, 56 biz.) 2. Theory of Photogrammetry (1948, 69 biz.).
Beide bovengenoemde werkjes zijn, resp. als nr. 15 en nr. 19 ver
schenen in een serie publicaties over fotogrammetrie uitgaande van
de Syracuse Universiteit te New York. De schrijver is de bekende
Prof. Earl Church, een van de weinige Amerikaanse auteurs die zich
op verdienstelijke wijze hebhen bezig gehouden met de theoretische
(meetkundige) fundamenten van het vak.
liet uitgaugspunt"vbör zijn Beschouwingen vindt hij in de oplossing
van het vraagstuk der achterwaartse snijding in de ruimte. Van deze
oplossing wordt dan gebruik gemaakt bij verschillende aardige toe
passingen, die alle tot strekking hebben de uitvoering van fotogram-
metrische puntsbepaling volgens meetkundig strenge principes zonder
gebruikmaking van dure en gecompliceerde apparaten. Hoewel mij tot
heden nergens in de Amerikaanse literatuur gebleken is dat deze me
thoden op enigszins belangrijke schaal worden toegepast, zijn zij toch
veelbelovend genoeg om er nader op in te gaan.
Zoals bekend is, vereist de oplossing van een achterwaartse snijding
in de ruimte de bepaling van 6 elementen, nl. de 3 coördinaten van
de standplaats en de drie hoeken of oriënteringen die de richting
van de stralenkegel in de ruimte vastleggen. De fotogrammetrische
versie van dit probleem ontstaat wanneer met een camera, waarvan
de inwendige oriëntering bekend is, een opname wordt gemaakt
waarop drie punten voorkomen waarvan de (terrestrische) coördi
naten bekend zijn.
Wanneer men dit probleem algemeen opstelt, voert dit tot de op
lossing van een aantal vergelijkingen van de vierde graad, hetgeen
van practisch standpunt gezien gelijk staat met een onoplosbaar pro
bleem. Door het invoeren van benaderde waarden voor de onbekenden
kan men de berekening weliswaar handelbaar maken, het feit dat de
meeste gepubliceerde oplossingen slechts zeer langzaam convergeren
heeft niettemin tot gevolg gehad, dat practische toepassingen uitge
bleven zijn. De verdienste van Prof. Church is, dat het hem gelukt is,
en zelfs op twee manieren, het vraagstuk zodanig te splitsen, dat de
6 onbekenden in twee groepen van drie worden opgelost. Bij de eerste
methode worden eerst de drie standplaatscoördinaten bepaald en daar
na met behulp van deze coördinaten de oriënteringselementen. Bij de
tweede methode wordt de volgorde van beide groepen omgekeerd,
hetgeen zo mogelijk nog sneller tot het gewenste resultaat voert.
Zonder verder op de details van de berekeningen in te gaan, dient te
worden vermeld, dat de vereenvoudiging in vergelijking tot de vroeger
