22 grens geen eigendom. Maar onze verkoper zal juist door deze con- sortstelling eerder genoopt worden aan deze foutieve koopakte zijn volle aandacht te wijden. De neiging mocht hem eens bekruipen de koper met de gebakken peren te laten zitten, mede in de veronder stelling dat B het in dit geval niet op een proces zal laten aankomen. Immers ook voor koper zal de uitdrukking „l'höpital du droit" niet onbekend zijn. En zo zal dus door deze consortstelling eerder op de medewerking van verkoper aan een rectificatie van de koopakte ge rekend mogen worden. Men veronderstelle thans, dat van Rijkswege een kadastraal scheids gerecht was ingevoerd en verkoper zich hiervoor kwam beklagen over de verkeerde toepassing der kadastrale voorschriften. Hoe zou dan Uw oordeel luiden? Mr. K. J. BES Een vreemde rechterlijke uitspraak (rbk. Zutphen 15 Jan. 1948. N.J. 1949/132) Voor een juiste kijk op het door bovengenoemde rechtbank besliste geschil moge een korte beschouwing over de verkrijgende verjaring vooraf gaan. De verjaring is een instituut terwille van de rechtszekerheid. Men moge eenmaal eigenaar geworden zijn van onroerend goed, de rechts zekerheid eist dat men waakt over zijn eigendom. Verwaarloost men zijn eigenaarsrechten, dan komt eens het ogenblik, dat men zijn rech ten verliest. Men ziet dit het best aan de hand van een voorbeeld. De tuinen van A en B liggen naast elkaar, de gemeenschappelijke eigendomsgrens is echter niet duidelijk zichtbaar. En zo doet zich het geval voor, dat A bij zijn tuin in de loop der jaren een strook van de tuin van B voegt. Hoe dit precies gebeurde is thans niet meer na te gaan, maar een feit is, dat A thans meer grond als eigenaar gebruikt dan waarop zijn „koopbrief" hem recht geeft. Onzekerheid over de begrenzing kan dus de oorzaak zijn, maar even goed nonchalance van één van partijen. Dit is het typische voorbeeld van eigendomsverkrijging door ver jaring. Dan komt dus het ogenblik dat B onomstotelijk kan aantonen, dat een deel van zijn onroerend goed zonder titel bij dat van zijn buurman is getrokken. Populair uitgedrukt, er wordt geconsta teerd, dat A destijds een strook gronds heeft ingepikt. Dit moge waar zijnis aan de eisen die het B.W. aan de verjaring stelt voldaan (art. 1983 e.v.), dan is B zijn recht kwijt en is dit overgegaan op A. Hypotheekbewaarder, Amsterdam

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1950 | | pagina 22