79
Controle nr. 4 sluit; alleen AC blijft verdacht.
Controle nr. 5 sluitidem.
Controle nr. 6 sluit; alleen BC blijkt fout te zijn.
Controle nr. 7 sluit.
Men berekent BC uit BC V KH*—(CH BKjzdeze af
stand blijkt ca 2 m te lang te zijn gemeten.
Ik ben er mij van bewust een eenvoudig praktijkgeval zwaar theo
retisch te hebben bekeken. Het is eigenlijk onnodig te zeggen dat ik
stellig niet wil propageren het bovenstaande geregeld in de praktijk
toe te passen. Het kan echter in voorkomende gevallen nuttig zijn te
weten hoe men het aantal controlemogelijkheden kan vaststellen, hoe
men ze in zo eenvoudig mogelijke vorm kan gieten en hoe men een
gemaakte fout kan localiseren.
Literatuuroverzicht
Beitrage zur Ausgleichung astronomisch-geodatischer Netze,
143 blz., 15 X 21 cm., Bamberger Verlagshaus, Meisenbach, 1949,
D.M. 4.—.
In deze vierde publicatie van het „Institut für Erdmessung" worden
in een zestal studies, alle van de hand van Helmut Wolf, beschou
wingen geleverd over onderdelen van de vereffening van astronomisch-
geodetische driehoeksnetten, in het bijzonder naar aanleiding van de
vereffening van het Centraal Europese Driehoeksnet (C.E.D.).
De eerste 50 blz. zijn gewijd aan algemene beschouwingen over de
vereffeningen van de bases, van de astronomische azimuths en van
de geografische posities bij het C.E.D. Het zijn dus de afwijkingen van
de methode van Bowie die bijzonder worden toegelicht.
Bij de bespreking van de basesvereffening stelt hij eerst de opvat
tingen tegenover elkaar, die aan de basismetingen in de gehele ver
effening een gewicht oneindig en een gewicht nul toekennen. Bij de
eerste worden de lengtemetingen als foutloos aangenomen en alle
tegenspraken op de richtingsmetingen geschoven, bij de tweede daaren
tegen worden ze zo onnauwkeurig geacht (ook al is de inwendige nauw
keurigheid goed), dat geen enkele invloed op de richtingsmetingen
wordt toegestaan. De derde mogelijkheid, de toekenning van eindige
gewiohten, is evenals de twee andere gevallen subjectief, maar toch te
verkiezen.
Schrijver leidt dan formules af voor een basesvereffening waarbij hij
het Zweigruppen-Verfahren van Krüger toepast en tenslotte komt
tot een methode van stapsgewijze benadering.
Vereffening van de astronomische azimuths is zeer wenselijk, om
dat anders, wanneer situatie en oriëntering van de knooppuntnetten
afzonderlijk worden vastgesteld, dus afzonderlijke loodafwijkings-
systemen worden gevormd, de verschillen tussen deze systemen ge
heel op de verbindingskettingen worden geschoven en een verwringing
tengevolge zullen hebben.
Enige besohouwingen worden gewijd aan de toekenning van de ge-
