32 namen gegeven aan percelen of groepen daarvan, ook die van wegen, wateren en meren vatten we samen onder het begrip perceelsnaam. Oudtijds hebben ongetwijfeld alle landerijen een eigen naam gedra gen hoe zou men anders bij de dikwijls zeer verspreide ligging van zijn akkers en weiden de diverse percelen hebben kunnen aangeven? De noodzaak tot die naamgeving verdween pas toen men door de in stelling van het kadaster een ander middel kreeg om zijn bezit nauw keurig te omschrijven, nl. per kadastrale sectie en nummer. Toch hand haafden de namen zich in hoofdzaak ook daarnavooral bij arbeiders en dorpsgenoten bleef de naam bekendalleen de notaris en de belas tinginspecteurs gingen meer en meer over tot de kadastrale aanduiding. Echter kan men thans nog in plaatselijke bladen, in de tijd dat weilan den en boomgaarden worden verpacht, lezen, dat het gras van de Meent, de Hoeveslagen of de Grote Maat door notaris X verpacht zal worden, of dat kersen of appelen op stam van de Voorste Bongert, de Lange Vergt of Maaikes Boomgaard geveild zullen worden. Tot op deze dag leven de namen dus voort, zij het niet meer in alle delen van ons land. In sommige streken, met name daar waar men aaneengesloten be drijven vindt, d.w.z. waar al het bedrijfsland vrijwel aaneenligt rondom de boerderij, vindt men veel minder namen dan in streken waar ver spreid bezit optreedt, zodat men b.v. een aantal percelen zijn eigendom noemt op de es, verschillende bezittingen heeft in de groenlanden (wei en hooiland) en tenslotte nog aandelen heeft gekregen in de vroeger gemeenschappelijk gebruikte woeste grond. Het ziet er echter naar uit dat juist in die streken met hun verspreid bezit en vele namen het gevaar voor verdwijning het grootst is door het aanbrengen van cul tuurtechnische voorzieningen, waarvan de ruilverkaveling wel de voor naamste is. Hiermee toch verdwijnen niet alleen de perceelsvormen, voor de bestudering waarvan prof. Hofstee reeds een lans heeft ge broken, de oude namen verdwijnen met hen. En over het belang van deze laatste zou ik U gaarne een en ander willen vertellen teneinde daardoor Uw belangstelling te wekken en als het kan ook Uw hulp te verkrijgen bij het verzamelen van het thans nog bestaande namen materiaal. De wetenschap die zich bezig houdt met de bestudering van de per ceelsnamen is de naamkunde of toponymie. De belangstelling hiervoor is reeds zeer oud, vooral voor het onderdeel der naamsverklaring, zij het ook dat de beoefening ervan niet altijd erg wetenschappelijk be dreven werd. In elke oude kroniek die men opslaat vindt men met veel fantasie opgediste verklaringen van de namen der behandelde steden en streken. Zonder enige philologische scholing fantaseerde men er lustig op los, hetzij afgaand op de klank, hetzij op een of andere oude overlevering, waarbij mythologische figuren een grote rol speelden. Legio zijn ook de verklaringen die naar een koop of ruil verwijzen, zoals b.v. de Ham: land dat verkocht zou zijn voor een ham. Wij weten nu wel beterde ham-namen weerspiegelen een bepaalde ligging van het perceel nl. langs een in- of uitspringende bocht langs weg of waterloop (vgl. in ham), meestal op een begrenzing gelegen. Men zou

Digitale Tijdschriftenarchief Stichting De Hollandse Cirkel en Geo Informatie Nederland

Tijdschrift voor Kadaster en Landmeetkunde (KenL) | 1951 | | pagina 34