178
voorkomen aan een nieuw puntenstelsel, is een vraagstuk dat in
Duitsland van groter urgentie is dan in ons land. In bovengenoemd
artikel (dat vervolgd zal worden) behandelt de schrijver dit probleem
in zijn verschillende aspecten.
Punten kunnen worden aangesloten met behulp van oude metingen,
Snelliuspunten omgerekend, waarbij de oude berekening grotendeels
gehandhaafd kan wordendeze methode is alleen economisch verant
woord voor hoofdpunten. Dan kunnen netten in mazen verdeeld wor
den waarna per maas transformatie plaats heeft. Er moet rekening mee
gehouden worden, dat de overgang van maas op maas continu verloopt.
Ik zal hier niet op ingaan, maar ik wilde nog wijzen op een methode
van grafisch bepalen van de correctie van een Snelliuspunt uit de
correcties van de richtpunten, door de schrijver overgenomen uit een
nog niet gepubliceerd manuscript van Obervermessungsrat Heckmann.
Teken een puntenkaart op schaal; bij de richtpunten de verschui
vingsvectoren op groter schaaldoor de eindpunten van deze vectoren
evenwijdigen met de stralen naar het te bepalen puntop doorzichtig
papier het te bepalen punt en de richtpunten verschuif dit zo dat
de richtpunten op de overeenkomstige evenwijdigen vallen. Het te be
palen punt verschuift dan over de gevraagde vector.
Bij drie richtingen sluit het en wordt verkregen dat de hoeken tus
sen de richtingen niet veranderen. (Het bewijs volgt uit gelijkvormig
heden, verschuivingsverschillen omgekeerd evenredig met afstanden.)
Bij meer richtpunten moet worden vereffend grafisch waar
voor aanwijzingen worden gegeven. De Gr.
Rivista del Catasto, 1950, nr. 3.
De puntsbepaling uit achterwaartse richtingen wordt ook in dit num
mer weer behandeld, thans door de landmeter Gino Montesi.
Wanneer gegeven zijn A, B, C en D, en P het gevraagde punt is,
onderscheidt schr. de volgende gevallen
A. i. PC snijdt de cirkel door A, B en P in O, gelegen tussen P en
C, op de lijn PC;
2. PC snijdt deze cirkel in O, gelegen buiten P en C op de lijn
PC;
3. PC is raaklijn aan deze cirkel.
B. 1. P is een der snijpunten van de cirkels door A, B en P, resp.
C, D en P
2. P is het raakpunt van genoemde cirkels
3. P is het ene snijpunt, terwijl C het andere is. R. L.
P. Tardi et G. Laclavère, Traité de geodesie, 2e edition entière-
ment refondue. Tome I: Triangulations. Fascicule 1: Les fondements
mathématiques de la géodésieopérations sur le terrain. IX 387
pages, 2500 fr. Fascicule 2: Le calcul de la triangulation (a paraitre en
1952). Tome II: Astronomie géodésique (a paraitre en 1952). Tome
III: Champ dc potentiel terrestre; la figure de la terre (a paraitre en
1953). Edition Gauthier-Villars, Paris. F. H.
