205
Zoals Solari in het Journal des Géomètres-Experts van Februari
1949 zie Tijdschrift voor K. en L. 1949, pag. 246 reeds aan
kondigde, is in het voorjaar van 1950 in de Zwitserse gemeente Calo-
nico een proef genomen met luchtfotogrammetrische opnemingen voor
het grondboek van de nieuwe bodemindeling na ruilverkaveling. De
proefneming en de resultaten daarvan worden in bovenvermelde artike
len beschreven.
Harry geeft een historisch overzicht van de ontwikkeling van de
fotogrammetrie in Zwitserland, waarvan de opneming van Calonico
thans de laatste phase vormt. Deze fotogrammetrische vervaardiging
van ambtelijke grondboekplans op schaal 1 1000 leidt een nieuwe
etappe van de toepassing der fotogrammetrie in. In Calonico konden
nog niet de nieuwste opnemings-objectieven (Aviotar en Aviogon) en
kaarteerinstrumenten gebruikt worden. Bij de reeds ingeleide verdere
ontwikkeling van het instrumentarium, waarbij o.m. gedacht wordt aan
een vluggere en gemakkelijkere aflezing van de machinecoördinaten
der grenspunten, zal de toepassing niet beperkt blijven tot de minder
waardevollegebieden van de derde instructie-zone, maar zich steeds
verder uitstrekken tot gebieden van grotere waarde.
Het dichtbebouwde dorp (3 ha, 60 percelen, 70 gebouwen) en de
beboste terreinen werden volgens de klassieke methode opgemeten.
Rondom deze eilanden werden de coördinaten van een aantal zichtbaar
gemaakte grenspunten in de autograaf afgelezen en daarna getrans
formeerd in het algemene stelsel. De polygonen voor de eilandmetingen
werden aangesloten aan deze punten. Voor 9 veelhoeken bedroeg de
middelbare lineaire sluitfout ca. 22 cm.
Voor de bij houdingsmetingen, die als soortgelijke eilandmetingen zijn
te beschouwen, kan een analoge werkwijze worden gevolgd door per ha
van 2 tot 4 gunstig gelegen grenspunten op bovenvermelde wijze coör
dinaten te bepalen. Hiermede is de brug geslagen tussen de fotogram
metrische opneming en de bij de bijhouding aan te wenden getallen-
methode.
Tenslotte zegt Harry, dat de ervaring in Calonico eens te meer heeft
aangetoond, dat de plaatselijke grondboeklandmeter, die 70 van het
werk verricht, goed op de hoogte moet zijn van het fotogrammetrische
procédé, opdat de uitvoering op technisch en economisch verantwoorde
wijze plaats vindt.
Pastorelli behandelt de gehele werkwijze zeer uitvoerig in de vol
gende onderdeleninleiding bijzonderheden van het terrein
signalering der grenspunten opnamevlucht en camerapaspuntsbe-
paling identificatie uittekening met de autograaf „Wild A 5" -
berekening en verificatie ervaringen en conclusies.
Voor de transformatie van de coördinaten, afgelezen met de auto
graaf, geeft hij enige rekenvoorbeelden, uitgevoerd met voorafgaande
reductie „au centre de gravité" methode W. K. Bachmann en
zonder toepassing van deze reductie.
Voor alle onderdelen van het werk vermeldt de schrijver de bestede
tijden, op grond waarvan hij een kostenbesparing van 13 berekent.
